ซีนที่ 1 : ห้องรับแขก / ตอนเช้า
-
พวกคิดดีและ ทราย ได้อยู่กลุ่มเดียวกันในวิชาพระพุทธศาสนา
โดยต้องฝึกนั่งสมาธิเพื่ออธิบายถึงผลดีที่ได้จากการนั่งสมาธิ และทำเป็นรายงานส่งอาจารย์
แบงค์ การบ้านครั้งนี้ยากจังเลย
อาร์ท จริงด้วย
แอปเปิล ไม่ยากนา
แค่นั่งสมาธิแล้วเขียนอธิบายถึงผลดีที่ได้จากการนั่งสมาธิแค่นั้นเอง
อาร์ท นั่นแหละที่ยาก
ใครจะไปรู้ว่าต้องนั่งยังไงนานแค่ไหน ถึงจะได้ผล
ทราย งั้นให้ส้มเป็นคนทำมั้ยล่ะ
เป็นคนใฝ่ดีอยู่แล้วนี่
ส้ม ส้มว่าถ้านั่งสมาธิกันทุกคนจะดีกว่านะจ๊ะ
เพราะผลดีที่ได้จะเกิดกับตัวเราเอง และผลที่ได้ก็อาจจะไม่เหมือนกันด้วยนะ
ทราย ไม่อยากทำคนเดียวก็เลยพูดแบบนี้ล่ะสิ
แอปเปิล ไม่ใช่อย่างนั้นหรอกน่าทราย
พี่ส้มเค้าหวังดีอยากให้พวกเราได้เรียนรู้ด้วยตัวเองนะ
แบงค์ ก็ได้ๆ เห็นแก่ส้มนะเนี่ย
เดี๋ยวแบงค์จะนั่งสมาธิให้บรรลุธรรมเลย
อาร์ท มันต้องคนดีๆ
อย่างอาร์ทนี่ตะหาก
ส้ม เอาล่ะ
งั้นก็เริ่มกันเลยดีกว่า นั่งขัดสมาธิให้ผ่อนคลาย เท้าขวาทับเท้าซ้าย
มือขวาทับมือซ้าย แล้วค่อย ๆ หลับตา
-
ทั้ง 5 คนนั่งสมาธิกันอย่างสงบอยู่พักหนึ่ง
ทรายก็เริ่มทนไม่ได้ลุกไปนั่งบนโซฟาแล้วหยิบขนมขึ้นมากินเสียงดัง จนแบงค์กับอาร์ททนไม่ได้ก็ลุกขึ้นมาบ้าง
อาร์ท นี่ทรายทำไมไม่มีความอดทนเลย
นั่งแป๊บเดียวก็แอบลุกมากินขนมซะแล้ว
แบงค์ เสียงดังจนแบงค์นั่งสมาธิไม่ได้เลย
ทราย ไม่เห็นเกี่ยวเลย
ถ้ามีสมาธิจริงก็ต้องไม่หวั่นไหวต่อสิ่งรอบข้างสิ ดูอย่างส้มกับแอปเปิลสิ
อาร์ท จริงแฮะ
สองคนนี้สมาธิดีจริง ๆ
แบงค์ ส้มน่ะไม่น่าแปลก
แต่แอปเปิลนี่สิ
-
พูดแล้วแบงค์ก็เดินเข้าไปแตะตัวแอปเปิล เลยรู้ว่าที่จริงแล้วแอปเปิลนั่งหลับอยู่
แบงค์ นั่นไงล่ะ
นึกแล้วว่าแอปเปิลไม่น่าจะมีสมาธิขนาดนั้น
แอปเปิล แหม
เผลองีบไปนิดเดียวเอง
อาร์ท ตกลงในพวกเราก็มีส้มมีสมาธิอยู่คนเดียวเองนะ
ทราย อาจจะหลับอยู่เหมือนกันก็ได้นี่
-
ทรายจะเข้าไปแตะส้ม แต่ส้มลืมตาขึ้นมาก่อน
ส้ม ไม่ต้องแตะส้มหรอก
ส้มไม่ได้หลับจ๊ะ
ทราย เอ๊ะ นี่แสดงว่าแอบฟังพวกเราอยู่ล่ะสิ
ส้ม ปล่าวหรอกจ๊ะ
ส้มกำลังจะออกจากสมาธิพอดีนะ
แบงค์ ยังไงนะ ออกจากสมาธิน่ะ
ส้ม ก็ถ้าเรานั่งสมาธิไปจนจิตเริ่มนิ่งแล้ว
เวลาที่เราจะเลิกนั่งก็ต้องค่อย ๆ
ผ่อนลมหายใจให้จิตกลับมาอยู่ที่ตัวเราอีกครั้งน่ะสิ
ทราย อ๋อ
แล้วก็ต้องแผ่เมตตาด้วยใช่มั้ยล่ะ
ส้ม ใช่แล้วจ๊ะ
อาร์ท จะว่าไป
ทรายก็รู้เยอะเหมือนกันนะ
แอปเปิล นั่นสิ แต่ทำไมไม่ยอมฝึกเลยเนี่ย
ทราย ก็ไม่รู้ว่าจะทำไปทำไมนี่
น่าเบื่อจะตาย สู้เที่ยวเล่นสนุกไม่ได้
แบงค์ อันนี้แบงค์ก็เห็นด้วยนะ
ทำไมเราต้องมานั่งนิ่งๆ ให้เมื่อยด้วย
ส้ม ก็เพราะมันไม่สนุกนี่แหละจ๊ะ
เราถึงต้องทำ
แอปเปิล ใช่ๆ แอปเปิลเคยอ่านมา
ที่เราชอบความสนุกก็เพราะกิเลสในตัวเราคอยกระตุ้น เราถึงต้องฝึกควบคุมมันไงล่ะ
อาร์ท งั้นการนั่งสมาธิก็เป็นการฝึกควบคุมกิเลสล่ะสิ
ส้ม ใช่แล้วจ๊ะ
ถ้าเราฝึกนั่งสมาธิบ่อยๆ ก็จะควบคุมกิเลสได้ดีขึ้น
ทราย ควบคุมกิเลสได้แล้วจะดียังไงล่ะ
แอปเปิล ก็จะทำให้เราไม่วอกแวก
มีสมาธิกับการเรียนมากขึ้นไง
แบงค์ ทรายก็จะได้ไม่ต้องแอบลุกขึ้นมากินขนมทั้งที่นั่งสมาธิไปได้แป๊บเดียวไง
อาร์ท ยังจะว่าเค้าได้อีกนะแบงค์
- คนอื่นๆ
ก็หัวเราะขำแบงค์กับอาร์ท
ส้ม ถ้ายังงั้นเดี๋ยวพวกเราฝึกนั่งสมาธิกันใหม่
จะได้เห็นผลดีด้วยตัวเองดีกว่านะ จะได้ทำการบ้านได้ด้วย
แอปเปิล ดีครับ
ทราย ได้จ๊ะ
-
แล้วทั้งหมดก็เริ่มฝึกนั่งสมาธิกันอีกครั้ง
จบตอน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น