วันพฤหัสบดีที่ 10 มกราคม พ.ศ. 2556

ตอน การรู้จักเคารพ


ซีนที่ 1 : ฉากห้องรับแขก / กลางวัน

- ส้มกำลังนั่งสอนการบ้านให้ แบงค์ อาร์ท และแอปเปิล จู่ ๆ มะนาว เด็กสาวรุ่นน้องก็พรวดพราดเข้ามาหาส้ม

มะนาว                   สวัสดีค่ะ พี่ส้ม

- มะนาวยกมือไหว้ส้มคนเดียว ทั้งที่ แอปเปิล แบงค์ และอาร์ทก็นั่งอยู่ด้วย ที่สำคัญมะนาวเดินผ่านกลางวงโดยไม่เกรงใจคนอื่น เข้าไปนั่งข้างส้ม

มะนาว                   พี่ส้มทำอะไรอยู่ค่ะ

ส้ม                          กำลังช่วยกันทำการบ้านกับพี่แอปเปิล พี่แบงค์ พี่อาร์ท อยู่จ๊ะ แล้วมะนาวจะให้พี่ช่วยอะไรรึเปล่าจ๊ะ

มะนาว                   มะนาวก็อยากให้พี่ส้มช่วยสอนการบ้านน่ะค่ะ

ส้ม                          อ๋อ ได้จ๊ะ แต่เดี๋ยวรอพวกพี่ทำการบ้านกันเสร็จก่อนล่ะกันนะจ๊ะ

- มะนาวตอบอย่างไม่ค่อยพอใจ

มะนาว                   ก็ได้ค่ะ

- พวกแบงค์ อาร์ท แอปเปิล นั่งมองทั้งสองสาวคุยกันโดยที่มะนาวไม่ได้สนใจพวกตนเลย ไม่แม้แต่จะทักสักคำ สักพักมะนาวก็เริ่มเบื่อและเร่งเร้าให้ส้มรีบออกไปกับตน

มะนาว                   การบ้านของพี่ส้มเสร็จแล้วนี่ค่ะ เหลือแต่ของพี่ 3 คนนั่น ปล่อยให้เค้าทำเองเถอะ โต ๆ กันแล้วไม่รู้จักทำการบ้านเอง

อาร์ท                      อ้าว ทำไมพูดแบบนี้ล่ะ อาร์ทอุตส่าห์ไม่ว่าอะไรเพราะเห็นว่าเป็นรุ่นน้อง เลยกลายเป็นได้ใจใหญ่เลย

แบงค์                     จริงด้วย ตัวเองเป็นรุ่นน้องเข้ามาก็ไม่ทักทายรุ่นพี่ ไม่เคารพพวกเรายังไม่พอ ยังมาดูถูกพวกเราอีก

แอปเปิล                 นั่นสิ ทำตัวแบบนี้ไม่น่ารักเลย

ส้ม                          ใจเย็น ๆ กันก่อนนะ พวกเราเป็นรุ่นพี่ไม่ควรใช้อารมณ์กับรุ่นน้องนะ ส่วนมะนาวก็เหมือนกัน เป็นรุ่นน้องก็ต้องให้ความเคารพรุ่นพี่นะจ๊ะ

มะนาว                   แต่พวกนี้ไม่เคยช่วยเหลือหรือมีบุญคุณอะไรกับมะนาวเลยนี่ค่ะ ทำไมต้องเคารพด้วย

ส้ม                          มะนาวจ๊ะ เค้ายังไม่ได้ช่วยเหลือเรา ไม่ได้หมายความว่าเค้าจะไม่ช่วยเหลือเรานะจ๊ะ วันนึงข้างหน้ามะนาวอาจต้องพึ่งพาพี่ ๆ ทั้ง 3 คนนี้ก็ได้ ยังไงตอนนี้มะนาวก็ต้องขอโทษพวกพี่เค้าก่อนนะค่ะ

- มะนาวมีท่าทีอิดออดไม่อยากทำตาม แต่เกรงใจส้มเลยตัดสินใจหันไปขอโทษพวกอาร์ทอย่างไม่ค่อยเต็มใจ

มะนาว                   ขอโทษค่ะ

- พวกอาร์ทถึงยังไม่ค่อยพอใจนัก แต่เมื่อเป็นรุ่นพี่ที่ดีก็ต้องรู้จักให้อภัย

อาร์ท                      อาร์ทน่ะไม่อยากว่าอะไรหรอก แต่อยากให้เคารพหรือให้เกียรติกันบ้าง

แบงค์                     ช่าย ทำตัวน่ารัก ๆ พวกพี่จะได้เอ็นดู

- มะนาวเริ่มรำคาญและไม่อยากฟังพวกอาร์ทบ่น เลยดึงแขนส้มเร่งให้ออกไปข้างนอก

มะนาว                   พี่ส้ม ไปสอนการบ้านให้มะนาวเถอะนะคะ

- ส้มยังเกรงใจพวกอาร์ทอยู่เลยลังเลใจว่าจะออกไปดีรึเปล่า

แอปเปิล                 พี่ส้มไปสอนการบ้านให้มะนาวก่อนเถอะ เดี๋ยวพวกแอปเปิลทำการบ้านกันต่อเอง เหลืออีกไม่เยอะหรอก

ส้ม                          งั้นเดี๋ยวส้มออกไปกับมะนาวแป๊บนึงนะ

- มะนาวมีสีหน้าดีใจอย่างเห็นได้ชัดเมื่อส้มตัดสินใจออกไปด้วย แล้วทั้งสองคนก็ออกจากห้องไป

 

ซีนที่ 2 : ฉากสนามหญ้า / กลางวัน

- หลังจากส้มสอนการบ้านมะนาวเสร็จแล้ว มะนาวก็ชวนส้มมาเล่นรองเท้าสเก็ต (รองเท้าที่มีล้ออยู่ใต้พื้นรองเท้า) มะนาวเล่นไปได้สักพักหนึ่งล้อเล็ก ๆ ใต้รองเท้าก็หลุด จนมะนาวเสียหลักล้มลง

มะนาว                   โอ๊ย

ส้ม                          เป็นอะไรมากรึเปล่าจ๊ะ

มะนาว                   ว้าย ทำไงดีล่ะ ล้อมันหลุดนะ

ส้ม                          พี่ส้มก็ซ่อมไม่เป็นด้วยสิ

- มะนาวเริ่มใจเสียเพราะกลัวจะโดนคุณพ่อดุ

มะนาว                   แย่จังเลย ถ้าซ่อมไม่ได้ มะนาวต้องโดนคุณพ่อดุแน่ ๆ เลย

ส้ม                          อืมถ้าพวกแบงค์อยู่ก็ดีสิ

- พอดีกับที่พวกแบงค์ อาร์ท และแอปเปิล ทำการบ้านเสร็จและออกมาเดินเล่นพอดี

แบงค์                     อ่ะ อะไรเหมือนมีใครเรียกเรา

แอปเปิล                 อ้าว พี่ส้ม มาทำอะไรอยู่ตรงนี้ล่ะ ไหนว่าจะไปสอนการบ้านให้มะนาว

ส้ม                          อ๋อ พี่สอนการบ้านให้มะนาวเสร็จแล้ว มะนาวเลยชวนมาเล่นรองเท้าสเก็ตนะ

อาร์ท                      แล้วทำไมล้อมันหลุดอย่างนั้นล่ะ

ส้ม                          ส้มก็ไม่รู้เหมือนกัน มะนาวเล่นอยู่ดี ๆ มันก็หลุดนะ

อาร์ท                      สงสัยมันไม่อยากให้มะนาวเล่นมั้ง

- พอโดนอาร์ทว่า มะนาวที่ใจเสียอยู่แล้วก็ยิ่งหน้าเสียเข้าไปอีก

แอปเปิล                 อาร์ทก็อย่าไปพูดอย่างนั้นน่า

แบงค์                     ไหนให้ช่างแบงค์ผู้มากความสามารถดูสิ

- มะนาวถอดรองเท้าออกมาให้แบงค์ซ่อมอย่างจ๋อย ๆ โดยมีส้มยืนอยู่ข้าง ๆ แบงค์ใช้เวลาซ่อมไม่นาน โดยมีอาร์ทกับแอปเปิลคอยช่วย

แบงค์                     เรียบร้อยแล้ว ไม่เกินความสามารถแบงค์ไปได้หรอก

- มะนาวใจชื้นขึ้นที่เห็นรองเท้าสเก็ตไม่เป็นอะไรแล้ว รีบขอบคุณแบงค์เป็นการใหญ่

มะนาว                   ขอบคุณมากค่ะพี่แบงค์ พี่อาร์ท กับพี่แอปเปิลด้วยนะคะ

- พอมะนาวพูดขอบคุณอย่างมีสัมมาคารวะ พวกแบงค์ก็ดีใจ

อาร์ท                      แหม ไม่เป็นไรหรอก เรื่องช่วยเหลือรุ่นน้องเป็นหน้าที่ของรุ่นพี่อยู่แล้ว

แบงค์                     พูดซะเหมือนตัวเองเป็นคนซ่อมเลยนะ

แอปเปิล                 ถ้ามะนาวเป็นคนน่ารักแบบนี้ใคร ๆ ก็อยากช่วยนะแหละ

ส้ม                          นี่แหละจ๊ะ การเป็นคนที่รู้จักเคารพคนที่ควรเคารพย่อมเป็นที่รักของทุกคนนะจ๊ะ

มะนาว                   ค่ะ

 
จบตอน

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น