ตอน ทางออก

ซีนที่ 1 : สนามหญ้า / ตอนเช้า

- ใต้เงาของร่มไม้ อิ่มใจ นั่งอ่านการ์ตูนอย่างไม่สนใจใคร พร้อมหนังสือการ์ตูนกองโตวางอยู่ข้างๆ ไม่นานนักส้มกับแอปเปิลก็เดินผ่านมาพร้อมถุงอาหารในมือ พอเห็นอิ่มใจส้มก็ทักทาย

ส้ม                          สวัสดีจ๊ะอิ่มใจ

- เงียบไม่มีเสียงตอบ ไม่แม้แต่จะเงยหน้ามอง

แอปเปิล                 ไปกินข้าวที่บ้านแอปเปิลมั้ย

- ก็ยังคงเงียบอยู่

ส้ม                          เอ่อ งั้นส้มไปก่อนนะจ๊ะ

- ส้มกับแอปเปิลก็เดินผ่านอิ่มใจ เข้าไปในบ้าน

 

ซีนที่ 2 : ห้องรับแขก / ต่อเนื่อง

- ส้มกับแอปเปิลเอาของวางบนโต๊ะ ก่อนแอปเปิลจะเริ่มบทสนทนา

แอปเปิล                 อิ่มใจเค้าเป็นอะไรนะครับ

ส้ม                          นั่นสิจ๊ะ พี่ก็ไม่รู้เหมือนกัน เมื่อก่อนเค้าเป็นคนอัธยาศัยดีมากเลยนะ

แอปเปิล                 ไม่รู้ว่ามีปัญหาอะไรรึเปล่า

ส้ม                          ใช่จ๊ะ งั้นเดี๋ยวพี่เอากับข้าวไปไว้ที่ครัวก่อนนะ

แอปเปิล                 ครับ

- ส้มยกถุงอาหารบนโต๊ะเดินไปที่ครัว ส่วนแอปเปิลก็นั่งคิดเรื่องอิ่มใจอย่างเป็นกังวล พอส้มเดินกลับมาหาแอปเปิล ก็พอดีกับที่แบงค์กับอาร์ทเดินเข้ามาพอดี

ส้ม                          สวัสดีจ๊ะ แบงค์ อาร์ท

อาร์ท                      สวัสดีส้ม

แบงค์                     เมื่อกี้แบงค์เห็นอิ่มใจเค้านั่งอ่านการ์ตูนอยู่ที่สนามหญ้านะ

อาร์ท                      ใช่ พวกเราทักเค้าก็ไม่สนใจ

แอปเปิล                 แอปเปิลกับพี่ส้มก็เห็นเหมือนกัน

ส้ม                          แบงค์กับอาร์ทมาที่บ้านส้มแต่เช้ามีอะไรรึเปล่าจ๊ะ

แบงค์                     ว่าจะมาชวนส้มกับแอปเปิลกินข้าวนะ

แอปเปิล                 พวกเราเพิ่งซื้อกับข้าวมาเมื่อกี้เอง

อาร์ท                      แหม บังเอิญจัง งั้นก็กินด้วยกันที่นี่เลยล่ะกันนะ

ส้ม                          ตั้งใจจะมากินข้าวที่นี่อยู่แล้วรึเปล่าจ๊ะ

แบงค์                     พูดเหมือนรู้ใจแบงค์จริงๆ

แอปเปิล                 แอปเปิลว่า พวกเราไปชวนอิ่มใจเข้ามากินข้าวด้วยกันดีมั้ย

ส้ม                          ดีจ๊ะ กินกันหลายๆ คนอร่อยดี

อาร์ท                      งั้นก็ไปกันเลย

แบงค์                     ช่าย หิวแล้ว

- ทั้ง 4 คนออกจากบ้านไปหาอิ่มใจที่สนามหญ้า

 

ซีนที่ 3 : สนามหญ้า / ต่อเนื่อง

- พวกคิดดีเดินมาหาอิ่มใจที่ยังคงนั่งอ่านการ์ตูนอย่างไม่สนใจชาวโลก แล้วพวกคิดดีก็นั่งลงข้างๆ อิ่มใจ

ส้ม                          อ่านเรื่องอะไรอยู่จ๊ะ

แบงค์                     สนุกป่าวขอแบงค์อ่านบ้างนะ

- พูดแล้วแบงค์ก็หยิบการ์ตูนที่วางอยู่มาอ่าน แต่อิ่มใจหันมาดุแบงค์ทันที

อิ่มใจ                      อย่ายุ่งนะ

- แบงค์ตกใจเล็กน้อย แล้วค่อยๆ วางการ์ตูนคืนที่เดิม

แบงค์                     ขอโทษจ๊ะ ไม่ยุ่งก็ได้

อาร์ท                      ดุจริงๆ

- อิ่มใจวางการ์ตูนในมือลง แล้วมองหน้าทั้ง 4 คนอย่างไม่พอใจ

อิ่มใจ                      พวกเธอว่างกันมากรึไง ถึงมาวุ่นวายกับเราอยู่ได้

ส้ม                          ก็ว่างพอที่จะเป็นห่วงอิ่มใจนะจ๊ะ

- คำพูดหวังดีของส้มทำให้อิ่มใจอ่อนลงได้บ้าง

อิ่มใจ                      เป็นห่วงเราทำไม พ่อกับแม่ยังไม่ห่วงเราเลย

แอปเปิล                 ทำไมพูดแบบนั้นล่ะอิ่มใจ ไม่มีพ่อแม่คนไหนไม่ห่วงลูกหรอกนะ

- เหมือนเป็นการจี้ใจดำ ทำให้อิ่มใจตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่ดังขึ้น

อิ่มใจ                      เธอจะรู้อะไรล่ะ พ่อกับแม่เธอไม่ได้จะแยกทางกันนี่

- พวกคิดดีอึ้งไปนิดหน่อย

อาร์ท                      ใจเย็นๆ ก่อนนะอิ่มใจ พวกเราอาจไม่ค่อยรู้เรื่องครอบครัวของอิ่มใจ แต่พวกเราก็เป็นห่วงอิ่มใจนะ

แบงค์                     ใช่แล้ว แบงค์ว่าพวกเราเข้าไปนั่งคุยกันดีๆ ในบ้านดีกว่า

- ส้มพยุงอิ่มใจเข้าไปในบ้าน แอปเปิลช่วยหยิบการ์ตูนไปให้ แบงค์กับอาร์ทคอยช่วยแอปเปิลอีกที

 

ซีนที่ 4 : ห้องรับแขก / ต่อเนื่อง

- ทั้ง 5 คนนั่งอยู่บนโซฟาโดยมีส้มคอยปลอบใจอิ่มใจ

อิ่มใจ                      ถ้าพวกเค้าเป็นห่วงเราจริง ทำไมถึงจะทิ้งเราล่ะ

แบงค์                     ปัญหาของผู้ใหญ่บางทีเด็กอย่างเราก็ไม่เข้าใจเหมือนกันนะ

อาร์ท                      แล้วอาร์ทว่าพ่อกับแม่อิ่มใจเค้าไม่ทิ้งอิ่มใจหรอก

แอปเปิล                 นั่นสิ พอพวกเค้าจัดการปัญหาระหว่างกันเสร็จแล้ว ก็จะต้องมาดูแลอิ่มใจแน่ๆ

อิ่มใจ                      แต่เราอยากให้พ่อกับแม่อยู่ด้วยกันเหมือนเดิมนี่

ส้ม                          ส้มว่า เด็กแบบพวกเราก็มีความทุกข์แบบเด็ก ผู้ใหญ่เค้าก็มีปัญหาแบบผู้ใหญ่ บางเรื่องผลลัพธ์มันอาจจะไม่เป็นอย่างที่เราต้องการก็ได้

แอปเปิล                 ที่สำคัญเราต้องยอมรับผลของมันและฝ่าความทุกข์นี้ให้ได้นะ

อาร์ท                      ใช่แล้ว เราจะหนีความจริงไม่ได้หรอก

แบงค์                     แบงค์ว่า อย่างน้อยตอนนี้อิ่มใจก็ยังมีเพื่อนที่ดีแบบพวกเราอยู่นะ

ส้ม                          ใช่จ๊ะ ถ้าพวกเราช่วยเหลือกันต้องผ่านเรื่องร้ายๆ ไปได้แน่จ๊ะ

อาร์ท                      อันดับแรกต้องกินข้าวก่อนเลย เพราะกองทัพเดินด้วยท้อง

- คำพูดและท่าทางของอาร์ททำให้อิ่มใจยิ้มออกมาได้ในที่สุด 

จบตอน