Treatment ภาพยนตร์สั้นเรื่อง Time Stopper

     
พระเอก                 คนต่างจังหวัด เพิ่งเรียนจบมาหางานทำที่กรุงเทพฯ รูปร่างหน้าตาค่อนข้างดี สุภาพเรียบร้อย ไม่กล้าแสดงออก ไม่มั่นใจในตัวเอง แต่ก็อยากประสบความสำเร็จ มีครอบครัว มีแฟนสวยๆ

นางเอก                  เจ้าของร้านกาแฟ น่ารัก มีเสน่ห์ ดูอบอุ่นและมีรอยยิ้มอยู่เสมอ บางครั้งดูเป็นผู้ใหญ่ที่จัดการเรื่องราวต่างๆ ได้ บางครั้งดูบริสุทธิ์บอบบางน่าทะนุถนอม

                พระเอก มาเช่าหอพักอยู่ที่กรุงเทพฯ เพื่อสมัครงาน ใกล้ๆ กันนั้นมีร้านกาแฟของ นางเอก เปิดอยู่ พระเอกใช้เวลาส่วนใหญ่หาข้อมูลสมัครงาน ทั้งจากหนังสือสมัครงานและอินเตอร์เน็ต จากนั้นก็ไปยื่นเอกสารตามบริษัทต่างๆ (ระหว่างนั้นให้เห็นภาพพระเอกช่วยคนแก่ยกของขึ้นหอพัก) แต่ผ่านไปหลายสัปดาห์ก็ยังไม่มีการเรียกสัมภาษณ์จากที่ใด พระเอกเริ่มท้อ เงินเริ่มร่อยหรอ ในขณะที่หมดกำลังใจกลับได้เห็นรอยยิ้มของนางเอกที่เข้ามาดูแลลูกค้าในร้านกาแฟ พระเอกจึงตัดสินใจเดินเข้าไปในร้าน สั่งกาแฟดื่ม รอยยิ้มและการใส่ใจของนางเอกทำให้พระเอกมีกำลังใจมากขึ้น

                วันรุ่งขึ้นพระเอกออกไปสมัครงานด้วยความหวัง แต่ขณะข้ามถนนกลับมีรถเก๋งพุ่งเข้ามาด้วยความเร็วสูง พระเอกตกใจหลบไม่ทัน จังหวะนั้นทุกอย่างก็หยุดเคลื่อนไหว พระเอกตกใจแต่ก็รีบหลบให้พ้น จากนั้นทุกอย่างกลับมาเคลื่อนไหวอีกครั้ง

                ตอนเย็นพระเอกมานั่งกินกาแฟ เผลอจ้องหน้านางเอกนาน จนนางเอกหันมาสบตา พระเอกตกใจ แล้วเวลาก็หยุดอีกครั้ง คราวนี้พระเอกลุกขึ้นเดินมาหานางเอกจึงรู้ว่าเวลาหยุด จึงเดินกลับมานั่งที่เดิมแล้วทำให้เวลาเดินอีกครั้ง

                พระเอกเริ่มหมกมุ่นกับพลังหยุดเวลา ลองใช้พลังแล้วแอบหยิบของจากร้าน หยุดเวลาแล้วมาจับมือ หอมแก้มนางเอก (ยิ่งใช้พลังมากพระเอกยิ่งมีอาการปวดศีรษะ) พระเอกลุ่มหลงในตัวนางเอกมากขึ้นจนตามเฝ้ามองทั้งวัน จึงได้เห็นแฟนนางเอกมารับนางเอกตอนปิดร้าน ทั้งคู่กอดหอมกันด้วยความรัก เป็นรอยยิ้มและเสียงหัวเราะที่นางเอกมีให้กับแฟนเท่านั้น ทำให้พระเอกเสียใจ เหมือนแสงสว่างในชีวิตดับวูบลง คืนนั้นทั้งคืนเมื่อหลับตาก็มองเห็นแต่ภาพนางเอกกับแฟนกอดกันหอมกันจนคิดไปถึงตอนทั้งคู่มีอะไรกัน

                วันรุ่งขึ้นพระเอกไปแอบมองร้านนางเอกตั้งแต่เช้า ได้เห็นแฟนนางเอกมาส่งแล้วกลับไป พระเอกรอจนในร้านไม่มีลูกค้าจึงหยุดเวลาแล้วเข้าไปในร้าน รู้สึกเสียใจที่นางเอกเป็นของคนอื่น พระเอกยืนมองนางเอกที่หยุดนิ่ง มือของพระเอกค่อยๆ สัมผัสไปที่ใบหน้า ร่างกาย จนถึงขั้นมีอะไรกับนางเอก พอตั้งสติได้พระเอกรู้สึกเสียใจกับการกระทำของตัวเอง รีบแต่งตัวและหนีออกมา พระเอกอยากให้เวลาย้อนกลับไปก่อนที่จะทำอะไรนางเอก พยายามเท่าไหร่ก็ทำไม่ได้ ยิ่งทำก็ยิ่งปวดศีรษะมากจนมีเลือดไหลออกทางจมูก ในที่สุดก็หมดสติไป

                พอฟื้นขึ้นมา พระเอกยังคงอยู่ที่เดิม ทุกอย่างยังคงหยุดนิ่ง วิ่งเข้าไปดูในร้านกาแฟ นางเอกก็ยังนอนอยู่ที่เดิมในสภาพเดิม ไม่ว่าพระเอกจะพยายามอย่างไรก็ไม่สามารถทำให้เวลากลับมาเดินได้อีก พระเอกจึงติดอยู่ในโลกของเวลาที่หยุดเดินไปตลอดกาล

                                                                                         จบ