วันอาทิตย์ที่ 30 ธันวาคม พ.ศ. 2555

ตอน ตาสว่าง


บทการ์ตูนคิดได้คิดดี                                        

1.         / ภายนอก / ตึกแถว / ตอนเช้า

- ตึกแถวหลายคูหาเรียงรายกันเป็นแถวยาว หนึ่งในนั้นเป็นบ้านของผัวเมียที่ทำอาชีพเก็บของเก่าขาย ที่หน้าบ้านจึงเต็มไปด้วยกองขวดพลาสติก กระป๋องเปล่า และกระดาษลังวางสุมกันอยู่

 
2.         /ภายใน / ห้องโถงชั้นล่าง-บ้านเปรี้ยว / ต่อเนื่อง

- สองผัวเมียช่วยกันนั่งแยกของที่เก็บมาทั้งขวด กระป๋อง และกระดาษ สักพักฝ่ายหญิงก็เหลือบไปมองที่นาฬิกาบนผนังบอกเวลา 6.30 น. จึงลุกขึ้นเดินไปที่ห้องครัวหลังบ้าน จัดเตรียมอาหารเช้าไว้ 3 ที่

 
3.         / ภายใน / ห้องนอนเปรี้ยว-บ้านเปรี้ยว / ต่อเนื่อง

- บนชั้น 2 ในห้องนอนของ เปรี้ยว เด็กหญิงเอาแต่ใจ ใช้ของฟุ่มเฟือย ห้องจึงตกแต่งไปด้วย ข้าวของเครื่องใช้ลายการ์ตูนสีสันสดใสจนเต็มห้อง เปรี้ยวยืนแต่งตัวเตรียมไปเรียนหนังสืออยู่ที่หน้าโต๊ะกระจก แต่งตัวเสร็จก็รีบวิ่งลงไปข้างล่าง

 
4.         / ภายใน / ห้องโถงชั้นล่าง-บ้านเปรี้ยว / ต่อเนื่อง

- แม่เปรี้ยวยืนเตรียมอาหารอยู่ที่โต๊ะกินข้าว เปรี้ยววิ่งลงมาแล้วก็ผ่านแม่ไปอย่างไม่ใยดี แม่เปรี้ยวได้แต่มองตาม พอเปรี้ยววิ่งมาถึงพ่อที่นั่งแยกของอยู่ก็จะวิ่งผ่านไปแต่พ่อเปรี้ยวเรียกไว้ก่อน

                                                                                พ่อเปรี้ยว

                                                เปรี้ยว ไม่กินข้าวก่อนเหรอลูก

- แต่เปรี้ยวก็ไม่ได้สนใจเสียงเรียกของพ่อ และวิ่งออกจากบ้านไปอย่างไม่หันกลับมามอง เหลือแต่ใบหน้าของพ่อและแม่ที่มองตามเปรี้ยวอย่างเศร้าๆ

 
5.         / ภายใน / ห้องเรียนพวกคิดดี / กลางวัน

- ตอนพักกลางวันเปรี้ยวเอาตลับแป้งลายการ์ตูนออกมาอวดเพื่อนๆ โดยมีเด็กผู้หญิงคนอื่นๆ ยืนห้อมล้อมกันอยู่

                                                                                เด็กหญิง 1

                                                สวยจังเลย

                                                                                เด็กหญิง 2

                                                น่ารักมากเลย ขอดูหน่อยสิ                                                                     

                                                                                เปรี้ยว

ไม่ได้หรอก ของแพงๆ แบบนี้ต้องจับอย่างระมัดระวัง ให้คนอย่างพวกเธอจับก็พังกันพอดี

- ครู่หนึ่งส้มก็เดินมาบอกให้เพื่อนๆ เตรียมเข้าเรียน

                                                                                ส้ม

                                                ได้เวลาเข้าเรียนกันแล้วนะจ๊ะ

- เปรี้ยวไม่ค่อยถูกชะตากับส้มอยู่แล้ว พอส้มมาพูดอย่างนี้ก็เลยยิ่งหมั่นไส้

                                                                                เปรี้ยว

                                                เชอะ ส้มคงอิจฉาเปรี้ยวล่ะสิ ที่มีของใช้สวยๆ

                                                                                ส้ม

                                                เปล่าหรอกจ๊ะ ส้มกลัวเปรี้ยวกับเพื่อนๆ จะโดนคุณครูดุ ก็เลยมาเตือนนะจ๊ะ

- คำพูดของส้มยิ่งทำให้เปรี้ยวไม่พอใจ จนเปรี้ยวมีน้ำเสียงดุขึ้น

                                                                                เปรี้ยว

                                                ทำเป็นพูดดี นึกว่าตัวเองเป็นแม่พระรึไง

- ก่อนที่ส้มจะได้อธิบายอะไรอีก คุณครูก็เข้ามาพอดี เห็นกลุ่มที่ส้มยืนอยู่เลยพูดตักเตือน

                                                                                คุณครูระเบียบจัด

                                                กลุ่มตรงนั้นน่ะ นั่งที่กันได้แล้ว พวกเธอนี่ไม่เคยรู้จักเวล่ำเวลากันเลยนะ

- ส้มรีบกลับมานั่งที่ โดยที่ยังเป็นห่วงเรื่องที่เปรี้ยวเข้าใจส้มผิด เลยอยากหาทางแก้ไข
 

6.         / ภายนอก / เซ็นเตอร์ พาร์ค / ตอนเย็น

- จุดรวมของเด็กวัยรุ่นในตัวเมือง เต็มไปด้วยสถาบันกวดวิชา ศูนย์การค้า ร้านอาหาร กิ๊ฟท์ชอป ฯลฯ เด็กวัยรุ่นชายหญิงต่างเดินกันขวักไขว่

 
7.         / ภายใน / ร้านขายเครื่องเขียน-เซ็นเตอร์ พาร์ค / ต่อเนื่อง

- พวกคิดดีเดินเลือกซื้อสมุดเครื่องเขียนกันอยู่ภายในร้าน แต่แบงค์กับอาร์ทมัวแต่เล่น จนส้มต้องมาคอยดุ

                                                                                ส้ม

นี่...ที่พวกเราไม่ต้องไปเรียนพิเศษ ก็เพราะว่าตั้งใจเรียนในเวลา และก็ทบทวนบนเรียนกันทุกวันนะ...ถ้าวันนี้กลับสายจนไม่มีเวลาติว เพราะแบงค์ กับอาร์ทมัวแต่เล่น ต่อไปส้มจะไม่ติวให้แล้วนะ

- แบงค์กับอาร์ทกลัวส้มไม่ติวให้จริงๆ เลยรีบขอโทษ

                                                                                แบงค์กับอาร์ท

                                                ขอโทษคร๊าบ

                                                                                แบงค์

                                                โดนส้มดุทุกตอนเลยแฮะเรา

- แอปเปิลเข้ามาพูดกับแบงค์ อาร์ท ในมือถือสมุดและเครื่องเขียนที่จะซื้อ

                                                                                แอปเปิล

                                                ก็มัวแต่เล่นกันอย่างนี้นะสิ พี่ส้มถึงดุ นี่แอปเปิลได้ของที่จะซื้อหมดแล้วนะ

- แบงค์ อาร์ทเหลือบมองดูในมือของแอปเปิลก่อนจะพูด

                                                                                อาร์ท

                                                อาร์ทยังไม่ได้อะไรเลยอ่ะ

                                                                                แบงค์

                                                แบงค์ด้วย...งั้นขอเวลา 2 นาที

- พูดจบแบงค์กับอาร์ทก็วิ่งเร็วจี๋ไปเลือกของ แล้วมาเจอส้มกับแอปเปิลที่เคาท์เตอร์

                                                                                แบงค์

                                                แหะๆ รีบร้อยแล้วจ้า

                                                                                อาร์ท

                                                อาร์ทกับแบงค์ซะอย่าง

- ส้มกับแอปเปิลยิ้มอย่างขำๆ แล้วทั้ง 4 คนก็จ่ายเงินสำหรับของที่ตัวเองซื้อ แล้วก็เดินออกไปจากร้าน

 
8.         / ภายนอก / หน้าสถาบันกวดวิชา-เซ็นเตอร์ พาร์ค / ต่อเนื่อง

- สถาบันกวดวิชาที่เปรี้ยวมาเรียนนี้ อยู่คนละฝั่งถนนกับร้านขายเครื่องเขียนที่พวกคิดดีไปซื้อของ หลังจากที่เปรี้ยวกับเพื่อนๆ เรียนพิเศษเสร็จแล้วก็เดินออกมาด้านหน้า เพื่อจะข้ามไปช้อปปิ้งอีกฝั่งถนน ก็บังเอิญเปรี้ยวเหลือบไปเห็นพ่อกับแม่กำลังเก็บขยะอยู่ฝั่งนั้นพอดี

- เปรี้ยวหน้าเสีย และรู้สึกแย่มาก ไม่อยากให้เพื่อนๆ เห็นพ่อกับแม่ เลยชวนเพื่อนเดินไปอีกทาง

                                                                                เปรี้ยว

                                                พวกเราไปทางนู้นกันดีกว่า ตรงนั้นมีคนเก็บขยะอยู่น่ะ สกปรกจะตาย

- เพื่อนคนอื่นๆ ก็หันไปดูตามที่เปรี้ยวบอก

                                                                                เด็กหญิง 1

                                                ยี้ จริงด้วย ไปทางนู้นดีกว่า

- เพื่อนๆ เลยเดินเลี่ยงไปอีกทาง แต่ก่อนที่เปรี้ยวจะเดินไป ก็เหลือบไปมองพ่อกับแม่อีกครั้ง เป็นจังหวะที่ท่านทั้งสองมองมาที่เปรี้ยวพอดี เพราะพวกท่านจำเปรี้ยวได้ แต่พอสบตากันแล้วเปรี้ยวรีบหลบสายตาและเดินหนีไปอย่างรวดเร็ว และด้วยความรีบร้อนนั่นเองทำให้เปรี้ยวไม่ทันดูว่ามีรถวิ่งสวนมา เปรี้ยวตกใจจนก้าวขาไม่ออก รถก็วิ่งตรงเข้ามาและพยายามเบรค

- ในวินาทีนั้นเอง พ่อของเปรี้ยวรีบวิ่งมาอย่างไม่คิดชีวิต กระโดดเอาตัวขวางเปรี้ยวไว้และผลักให้เปรี้ยวหลบจนพ้นรถ ส่วนตัวเองโดนรถชนได้รับบาดเจ็บที่ขา

- ผู้คนในที่เกิดเหตุต่างส่งเสียงกรีดร้อง วี๊ดว้าย เปรี้ยวลุกขึ้นมานั่งมองพ่ออย่างตกใจ

- พวกคิดดีได้ยินเสียงร้องและเห็นคนมุงกันอยู่เลยรีบเข้าไปดู พอดีกับที่แม่เปรี้ยววิ่งเข้ามาหาแล้วถามเปรี้ยวด้วยความเป็นห่วง

                                                                                แม่เปรี้ยว

                                                เป็นอะไรรึเปล่าลูก

- เสียงของแม่ทำให้เปรี้ยวได้สติจึงรีบปฏิเสธด้วยน้ำเสียงแข็งกระด้าง

                                                                                เปรี้ยว

                                                ไม่ต้องมายุ่งกับเปรี้ยว

- เพื่อนๆ เปรี้ยวได้ยินที่แม่เปรี้ยวพูดเลยรู้สึกเอะใจ

                                                                                เด็กผู้หญิง 2

                                                นั่นแม่เปรี้ยวเหรอ

- เปรี้ยวกลัวเพื่อนจะรู้ความจริงเลยรีบลุกขึ้น

                                                                                เปรี้ยว

                                                เฮอะ ใครก็ไม่รู้ เปรี้ยวไม่รู้จักสักหน่อย มายุ่งทำไมก็ไม่รู้

- เปรี้ยวพูดพร้อมกับเดินไปหาเพื่อน โดยไม่ใส่ใจพ่อที่นอนเจ็บและแม่ที่นั่งอยู่ที่พื้น แล้วเปรี้ยวก็ชวนเพื่อนๆ เดินหนีไปที่อื่น

                                                                                เปรี้ยว

                                                ไปกันเถอะ

- พ่อกับแม่ได้แต่มองเปรี้ยวแล้วค่อยๆ พยุงกันลุกขึ้นมา พ่อเห็นแม่น้ำตาซึมเลยพูดปลอบใจ

                                                                                พ่อเปรี้ยว

                                                ลูกไม่เป็นอะไรก็ดีแล้วจ๊ะ

- แม่เปรี้ยวกลั้นใจพยักหน้าตอบแล้วค่อยๆ พยุงกันเดินจากไป

- ภาพที่เกิดขึ้นสร้างความไม่พอใจให้กับพวกคิดดีอย่างมาก โดยเฉพาะส้มที่ยอมรับเรื่องแบบนี้ไม่ได้ ทั้ง 4 คนแปลงร่าง เพื่อจะทำให้เปรี้ยวตาสว่างจากการไม่รู้ผิดชอบชั่วดี

- พวกคิดดีมายืนขวางหน้าเปรี้ยว ทำให้เปรี้ยวที่หงุดหงิดอยู่ ตะคอกถามส้ม

                                                                                เปรี้ยว

                                                พวกเธอมายุ่งอะไรอีกเนี่ย

                                                                                ส้ม

                                                เด็กที่ไม่รู้จักบาปบุญคุณโทษแบบเปรี้ยว ส้มจะพาไปดูอนาคต

- ส้มพูดพร้อมกับดึงแขนเปรี้ยวไปสู่โลกอนาคต
 

9.         / ภายนอก / ริมถนนใต้ทางด่วน / ตอนค่ำ (อนาคต)

- พวกคิดดีและเปรี้ยวมาอยู่ในโลกอนาคต ข้างหน้าของทั้ง 5 คนมีหญิงสาวซูบผอม แต่งตัวซอมซ่อ กำลังคุ้ยขยะหาอาหารกิน ทั้ง 5 คนเดินตามดูอยู่ห่างๆ เปรี้ยวอดรนทนไม่ได้จึงถามขึ้นมา

                                                                                เปรี้ยว

                                                พาเรามาดูคนแบบนี้ทำไม น่ารังเกียจจะตาย คุ้ยขยะกิน แหวะ

                                                                                แอปเปิล

                                                ลองตามไปดูสิ

- แบงค์กับอาร์ทช่วยกันพูดกระตุ้นให้เปรี้ยวตามเข้าไปดู

                                                                                แบงค์

                                                สงสัยจะไม่กล้า

                                                                                อาร์ท

                                                นั่นสิ

- เปรี้ยวยอมโดนดูถูกไม่ได้อยู่แล้ว เลยเข้าทางพวกคิดดี

                                                                                เปรี้ยว

                                                แค่นี้ทำไมจะไม่กล้า

- พูดแล้วเปรี้ยวก็เดินนำพวกคิดดีเข้าไปหาผู้หญิงคนนั้น ที่กำลังนั่งกินเศษอาหารที่คุ้ยมา พอเปรี้ยวเดินอ้อมไปดูด้านหน้าก็ต้องร้องกรี๊ดออกมา

                                                                                เปรี้ยว

                                                กรี๊ดดดดดดด

- หน้าของหญิงสาวคนนั้นคือใบหน้าของเปรี้ยวตอนโตนั่นเอง เปรี้ยวทรุดตัวลงอย่างหมดแรง

                                                                                เปรี้ยว

                                                ไม่จริง........เปรี้ยวไม่เชื่อ

- ส้มเดินเข้ามาพูดกับเปรี้ยว

                                                                                ส้ม

เด็กที่ไม่รู้จักบาปบุญคุณโทษ ไม่สำนึกในพระคุณของคุณพ่อคุณแม่ ชีวิตไม่มีวันได้ดีหรอกนะเปรี้ยว

                                แอปเปิล

เปรี้ยวลองดูนี่สิ

- แอปเปิลสร้างภาพให้เห็นเหตุการณ์ตอนเปรี้ยวจะถูกรถชน ขณะที่เปรี้ยวเดินหนีพ่อแม่อย่างไม่ใยดีจนไม่ทันดูรถที่วิ่งมา ใบหน้าของพ่อที่ตัดสินใจวิ่งเข้ามาช่วยเปรี้ยวอย่างไม่ห่วงชีวิตตัวเอง ภาพของพ่อที่กระโดดมาช่วยเปรี้ยวจนตัวเองโดนรถชน เปรี้ยวที่อายเพื่อนจนเดินหนีไปกับเพื่อนๆ และพ่อแม่ที่เสียใจแต่ก็ยังคงเป็นห่วงเปรี้ยว

- อาร์ทกับแบงค์พูดกับเปรี้ยวโดยที่ยังดูภาพที่แอปเปิลสร้างอยู่

                                                                                อาร์ท

ภาพพวกนี้บอกอะไรเปรี้ยวบ้าง ดูสิในวินาทีแห่งความเป็นตาย คุณพ่อของเปรี้ยววิ่งมาช่วยเปรี้ยวโดยไม่ห่วงชีวิตของท่านเอง

                                                                                แบงค์

ทั้งๆ ที่เปรี้ยวไม่ได้สำนึกขอบคุณท่านสักคำ พวกท่านก็ไม่ได้คิดโกรธ แต่ยังคงเป็นห่วงเปรี้ยวอย่างเต็มเปี่ยม

- ภาพที่แอปเปิลแสดงให้ดูเป็นภาพที่บ้านเปรี้ยว พ่อแม่กำลังนั่งแยกขยะอยู่ แม่เหลือบเห็นนาฬิกาก็รีบมาทำกับข้าวให้เปรี้ยวกิน แต่เปรี้ยววิ่งผ่านไปโดยไม่สนใจ แม่ได้แต่เศร้าใจ

                                      แอปเปิล

เปรี้ยวรังเกียจงานที่พวกท่านทำ แต่นั่นก็เป็นงานสุจริต ที่ทำให้เปรี้ยวมีข้าวกิน ได้เรียนหนังสือและมีของใช้แพงๆ นะ

- ภาพที่เห็นและคำเตือนสติ ทำให้เปรี้ยวสะเทือนใจจนน้ำตาไหล ส้มเห็นว่าเปรี้ยวคงจะได้คิดแล้วจึงถามความรู้สึกของเปรี้ยว

                                                                                ส้ม

ตอนนี้เปรี้ยวเข้าใจความรู้สึกของพวกท่านรึยัง รู้รึยังว่าควรจะปฏิบัติตัวกับพวกท่านอย่างไร

- เปรี้ยวพยักหน้าทั้งน้ำตา พวกคิดดีจึงพาเปรี้ยวกับมายังปัจจุบัน

 
10.  / ภายนอก / หน้าสถาบันกวดวิชา-เซ็นเตอร์ พาร์ค / ตอนเย็น

- พวกคิดดีพาเปรี้ยวมายืนตรงหน้าพ่อกับแม่ที่พยุงกันเดินไปที่วางถุงใส่ขยะที่พวกท่านเก็บมา ทันทีที่เปรี้ยวเห็นคุณพ่อคุณแม่ก็รีบวิ่งเข้าไปสวมกอดพวกท่าน

                                                                                เปรี้ยว

                                                เปรี้ยวขอโทษค่ะ เปรี้ยวขอโทษคุณพ่อคุณแม่ ต่อไปนี้เปรี้ยวจะเป็นเด็กดีค่ะ

- พ่อกับแม่กอดเปรี้ยวด้วยรอยยิ้ม

                                                                                พ่อเปรี้ยว

                                                ไม่เป็นไรหรอกลูก

                                                                                แม่เปรี้ยว

                                                กลับบ้านกันเถอะจ๊ะ

- ทั้ง 3 คนพ่อแม่ลูกต่างสวมกอดกันด้วยความรัก พวกคิดดีที่ยืนมองอยู่ก็มีความสุขไปด้วย
 

จบตอน

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น