ตอน แบบอย่างความดี

ซีนที่ 1 : ฉากสนามหญ้า / กลางวัน

- ส้ม แอปเปิล และ ฉ่ำ อดีตเด็กวัด ที่เป็นคนชวนส้มกับแอปเปิลไปทำบุญ ฟังธรรมที่วัด เดินกลับมาที่บ้านหลังจากทำบุญที่วัดเสร็จแล้ว

ส้ม                          ขอบคุณฉ่ำมากเลยนะจ๊ะ ที่ชวนส้มกับแอปเปิลไปทำบุญและฟังธรรมที่วัด

แอปเปิล                 ใช่แล้ว ได้ไปทำสิ่งดี ๆ แล้วมีความสุขจัง

ฉ่ำ                           เราก็ได้รับแบบอย่างและคำสอนดี ๆ เหล่านี้มาจากพระอาจารย์ ตอนที่เรายังเป็นเด็กวัดอยู่น่ะ

ส้ม                          ดีจังเลยที่ส้มได้มีเพื่อนดี ๆ อย่างฉ่ำ ที่คอยชวนกันไปทำสิ่งดี ๆ

แอปเปิล                 ว่าแต่ แบงค์ กับอาร์ท จะเล่นเกมกันเสร็จรึยังเนี่ย ติดเกมจนไม่ยอมไปไหนเลย

ส้ม                          นั่นสิ ชวนไปทำบุญก็ไม่ยอมไป แย่จัง

- ทั้ง 3 คนเดินตรงไปยังบ้านส้ม

 

ซีนที่ 2 : ฉากห้องรับแขก / ต่อเนื่อง

- ส้มเปิดประตูเข้ามาในบ้าน แอปเปิล กับฉ่ำก็เดินตามเข้ามา ภายในบ้านมีแบงค์กับอาร์ท นั่งเล่นเกมกันอย่างคร่ำเคร่ง ส่วนบนพื้นก็รกไปด้วยซองขนมที่กินทิ้งไว้ (ปักกิ่ง แลคตาซอย)

อาร์ท                      อ้าว แบงค์ทำไมไม่ช่วยกันล่ะ ปล่อยให้อาร์ทโดนพวกสัตว์ประหลาดรุมอยู่คนเดียว

แบงค์                     ถ้ามัวแต่รออาร์ทก็ไม่ได้ไปไหนสักทีสิ เล่นช้าอืดอาดอยู่นั่นแหละ

อาร์ท                      ทำไมพูดแบบนี้ล่ะแบงค์ ตอนแบงค์จะตายอาร์ทก็เข้าไปช่วยนะ

แบงค์                     แค่นี้ทำทวงบุญคุณ แบงค์ช่วยอาร์ทเกือบทั้งเกมไม่เห็นพูดถึงเลย

อาร์ท                      พูด ยังงี้ก็ไม่ต้องเล่นกันแล้วดีกว่า

แบงค์                     ก็ตามใจสิ แบงค์เล่นคนเดียวก็ได้อยู่แล้ว

- อาร์ทงอนจนวางจอยสติ๊กลงบนโต๊ะ ส่วนแบงค์ก็เล่นเกมต่อไปอย่างไม่สนใจ ส้ม แอปเปิล และฉ่ำมองหน้ากันอย่างเข้าใจ ก่อนที่ส้มจะพูดขึ้น

ส้ม                          นี่แหละเพราะไม่ได้ไปเห็นสมณะ ซึ่งเป็นแบบอย่างที่ดี เลยต้องมาทะเลาะกันแบบนี้ รู้มั้ยล่ะแบงค์ อาร์ท

อาร์ท                      สมณะอะไรเหรอ

ฉ่ำ                           สมณะ คือ ภิกษุผู้สงบแล้วจากบาป เป็นผู้สงบกาย สงบวาจา และสงบใจ เป็นแบบอย่างของความสง่างาม และสงบนะสิ

แอปเปิล                 คนที่ได้พบเห็นสมณะเช่นนี้ก็จะเกิดความเลื่อมใส ได้สติคิดถึงการทำความดี

อาร์ท                      แล้วมันเกี่ยวกับการที่แบงค์ไม่มีน้ำใจในการเล่นเกมยังไงล่ะ

แบงค์                     อ้าว ทำไมมาว่ากันยังงี้ล่ะอาร์ท

ส้ม                          ก็ถ้าแบงค์กับอาร์ทได้เห็นแบบอย่างของสมณะที่ดี ก็จะได้ปฏิบัติตามยังไงล่ะ

ฉ่ำ                           ใช่แล้ว เพราะสมณะจะต้องสงบกาย คือไม่มีกิริยาร้าย

แอปเปิล                 แล้วก็ต้องสงบวาจา ไม่เป็นคนปากร้าย แบบที่แบงค์กับอาร์ท พูดใส่กันนั่นแหละ

ส้ม                          เห็นมั้ยล่ะ แค่นี้ก็กำจัดเหตุแห่งการทะเลาะกันไปได้อย่างนึงแล้ว

แบงค์                     ก็อาร์ทปากเสียมาว่าแบงค์ก่อนนี่

อาร์ท                      แบงค์นะแหละที่เห็นแก่ตัว ไม่มีน้ำใจมาช่วยอาร์ท

ฉ่ำ                           ที่สำคัญสมณะจะไม่กล่าวโทษกันไปมาอย่างนี้

- ฉ่ำพูดแทงใจดำทำให้แบงค์โมโห

แบงค์                     แล้วฉ่ำมายุ่งอะไรด้วยล่ะ สอนอยู่ได้

อาร์ท                      นั่นสิ คิดว่าตัวเองเป็นพระหรือไง

ฉ่ำ                           เราคิดว่าตัวเองเป็นเพื่อนของพวกนาย เลยอยากจะช่วยแก้ไขเหตุที่ทำให้พวกนายทะเลาะกันนะ ถ้าทำให้ไม่พอใจก็ขอโทษด้วย

- แบงค์กับอาร์ทเจอคำตอบด้วยความหวังดีของฉ่ำก็เลยสำนึกผิด

ส้ม                          ดูแบงค์กับอาร์ทสิ ฉ่ำเค้าหวังดีคอยเตือนสติยังไปว่าเค้าอีก

ฉ่ำ                           ไม่เป็นไรหรอก เราคงพูดไม่ถูกกาละ เทศะเอง

แอปเปิล                 ฉ่ำเค้าเคยเป็นเด็กวัด คอยรับใช้พระภิกษุผู้ปฏิบัติดีมานาน เลยได้ซึมซับตัวอย่างดี ๆ มา

ส้ม                          แบงค์กับอาร์ทซะอีก ห่วงแต่จะเล่นเกม ชวนไปทำบุญฟังธรรมก็ไม่สนใจ ฉ่ำเค้ามาช่วยเตือนให้ถึงที่ก็ยังไปว่าเค้าอีก

แบงค์                     แบงค์ขอโทษนะฉ่ำ

อาร์ท                      อาร์ทก็ขอโทษด้วยนะ

ฉ่ำ                           ไม่เป็นไร เราดีใจที่แบงค์กับอาร์ทรับฟังเรา

แบงค์                     อืม แต่ฉ่ำก็เป็นคนสงบจริง ๆ นะ

อาร์ท                      ช่าย ถ้าเป็นอาร์ทคงโมโหไปแล้ว

ส้ม                          นี่ขนาดเป็นแค่คนที่เคยรับใช้สมณะ ยังได้รับสิ่งที่ดีมาขนาดนี้ ถ้าได้ไปเห็นและฟังคำสอนจากสมณะผู้ปฏิบัติชอบจริง ๆ จะดีกว่านี้อีกเยอะเลย

แอปเปิล                 แต่ไม่รู้คราวนี้แบงค์กับอาร์ท จะอยากไปรึเปล่า คงจะอยากเล่นเกมอีกแหละ

แบงค์                     ไม่แล้วนะ คราวนี้แบงค์จะตั้งใจไปเรียนรู้ความดีงามจากท่านให้มาก ๆ เลย

อาร์ท                      อาร์ทด้วย เดี๋ยวพรุ่งนี้เราไปกันเลยนะ

- เห็นท่าทางของอาร์ทแล้ว คนที่เหลือก็หัวเราะกันอย่างสนุกสนาน                     

 

                                                                            จบตอน