ตอน ไม่น่าดื้อเลย

ซีนที่ 1 : ฉากห้องรับแขก / ตอนเช้า

- แอปเปิลเป็นไข้นอนซมอยู่บนโซฟา ส้มเลยหายามาให้กินด้วยความเป็นห่วง

แอปเปิล                 โอย...ปวดหัวจังเลย

ส้ม                          นี่แหละ บอกแล้วว่าอย่าออกไปตากฝน ไม่ยอมเชื่อพี่ เป็นไข้เลยเห็นมั้ย

แอปเปิล                 นิดหน่อยเอง ไม่น่าป่วยเลย

ส้ม                          พี่ต้องไปเยี่ยมคุณป้าคนเดียวเลย เห็นมั้ย

แอปเปิล                 ขอโทษครับ...ต่อไปแอปเปิลจะไม่ดื้อแล้ว

ส้ม                          ตอนนี้แอปเปิลก็กินยาลดไข้ก่อนแล้วกัน...แล้วตอนกลับ พี่จะซื้อข้าวมาให้นะ

- ส้มยื่นยากับแก้วน้ำให้แอปเปิล แอปเปิลก็รับมา

แอปเปิล                 ขอบคุณครับ

- ส้มลุกขึ้นเดินออกไปตรงประตูแล้วหันมากำชับแอปเปิลอีกครั้ง

ส้ม                          กินยาแล้วนอนพักผ่อนมาก ๆ นะ จะได้หายไว ๆ

แอปเปิล                 ครับ

ส้ม                          งั้นพี่ไปก่อนนะจ๊ะ

แอปเปิล                 เดินทางปลอดภัยครับพี่ส้ม

- ส้มเดินออกไปจากห้องไป แอปเปิลมองตามจนลับสายตา

 

ซีนที่ 2 : ฉากสนามหญ้า / ต่อเนื่อง

- แบงค์กับอาร์ทสองสหายเดินมาหาอะไรเล่นที่สนามหญ้า

แบงค์                     วันนี้ว่างจังเลย หาอะไรหนุก ๆ ทำดีกว่าคู่หู

อาร์ท                      สำหรับสองหนุ่มวัยจ๊าบอย่างพวกเรา ต้องไม่เล่นแบบธรรมดา

แบงค์                     แล้วจะเล่นอะไรล่ะครับท่าน

- อาร์ทเหลียวมองไปดูของเล่นรอบ ๆ ตัว

อาร์ท                      เอ่อ นั่นสิ...เล่นโดดหนังยางมั้ย

แบงค์                     โห...มันจะย้อนยุคไปมั้ยครับทั่น…แล้วแค่สองคนมันก็เล่นไม่ได้อยู่ดีแหละ

อาร์ท                      งั้นแวะไปหาแอปเปิลก่อนละกัน

แบงค์                     ได้ครับพี่ ดีครับผม เหมาะสมครับทั่น

- พูดจบแบงค์กับอาร์ทก็เดินไปบ้านแอปเปิล

 

ซีนที่ 3 : ฉากห้องรับแขก / ต่อเนื่อง

- อาร์ทกับแบงค์เปิดประตูเข้ามาในบ้านแอปเปิล เห็นแอปเปิลนอนอยู่เลยเข้าไปทัก

อาร์ท                      อ้าว แอปเปิลเป็นอะไรไป นอนหน้าเหี่ยวเชียว

- แอปเปิลหันหน้ามามองอย่างเพลีย ๆ ก่อนจะตอบ

แอปเปิล                 อ้าว อาร์ท แบงค์

แบงค์                     ไม่สบายเหรอเพื่อน

แอปเปิล                 อืม แอปเปิลตากฝนเลยเป็นไข้น่ะ

อาร์ท                      แล้วพี่สาวสุดเลิฟของนายไปไหนแล้วล่ะ

แอปเปิล                 ที่จริงวันนี้พวกเราต้องไปเยี่ยมคุณป้า แต่แอปเปิลไม่สบายพี่ส้มเลยไปคนเดียว

แบงค์                     ไม่สบายนิดหน่อยอย่ามัวนอนซึมอยู่เลยน่า

อาร์ท                      จริงด้วย หาอะไรเล่นกันดีกว่า

แอปเปิล                 แต่พี่ส้มบอกให้แอปเปิลนอนพักเยอะ ๆ นี่

แบงค์                     ทำไมใจเสาะแบบนี้ ไข้แค่นี้เดี๋ยวก็หายไปเองน่า

- แบงค์พูดจบอาร์ทก็ไปหยิบเกมเพลย์สเตชั่นออกมา แล้วหันมาเรียกแบงค์กับแอปเปิล

อาร์ท                      มาเล่นเกมกันดีกว่าพวกเรา

- แบงค์หันไปพูดกับแอปเปิล

แบงค์                     แบงค์ให้แอปเปิลเล่นก่อนเลยเอ้า

แอปเปิล                 ก็ดีเหมือนกันแอปเปิลก็นอนจนเบื่อแล้ว

- พูดจบแอปเปิลก็ลุกมานั่งเล่นเกมกับอาร์ทอย่างสนุก

3 ชั่วโมงผ่านไป

- ส้มเปิดประตูเข้ามา ในมือถือถุงอาหารมาให้แอปเปิล แต่พอเห็นแอปเปิลนั่งเล่นเกมกับแบงค์ อาร์ท เลยโมโห

ส้ม                          นี่แอปเปิล พี่บอกแล้วใช่มั้ยว่าให้นอนพัก ทำไมดื้อแบบนี้

แอปเปิล                 ก็แบงค์กับอาร์ทมาชวนแอปเปิลเล่นนี่

อาร์ท                      อ้าว ทำโทษกันแบบนั้นล่ะแอปเปิล

แบงค์                     แบงค์เห็นว่าแอปเปิลนอนเบื่อ ๆ ก็เลยมาอยู่เป็นเพื่อนนะ

ส้ม                          อยู่เป็นเพื่อนก็ไม่เห็นต้องปลุกแอปเปิลมาเล่นเกม ทำเสียงดังแบบนี้นี่

- อาร์ทกับแบงค์โดนว่าจนไม่รู้จะแก้ตัวยังไง แอปเปิลเลยพยายามจะบอกว่าหายดีแล้ว

แอปเปิล                 ไม่ต้องห่วงน่าพี่ส้ม แอปเปิลหายแล้ว

- พูดจบแอปเปิลก็ลุกขึ้นและหน้ามืดจนเป็นลม

- แบงค์กับอาร์ทพาแอปเปิลมานอนบนโซฟา สักพักแอปเปิลก็ค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมา

ส้ม                          เป็นยังไงบ้างแอปเปิล

แอปเปิล                 มึนหัวนิดหน่อยครับ

อาร์ท                      นอนพักเดี๋ยวก็หายน่า

- ส้มหันมามองอาร์ทด้วยสายตาดุ

ส้ม                          ไม่ต้องมาพูดดีเลยนะ ชักชวนแอปเปิลให้เสียเด็กแล้วยังมาพูดแบบนี้อีก

- พูดจบส้มก็หันมามองแอปเปิล

ส้ม                          แอปเปิลก็เหมือนกัน พี่บอกแล้วก็ไม่ฟังดื้อแบบนี้ผลลัพธ์เลยเป็นแบบนี้ไง

แอปเปิล                 คร๊าบ....ต่อไปแอปเปิลจะไม่ดื้อ จะเป็นเด็กดีแล้วครับ

- แบงค์กับอาร์ทได้แต่มองหน้ากันแบบเจื่อน ๆ 

 

จบตอน