<< กลับไปอ่าน : ep.1 (เกริ่น) Intro
เรารู้แล้วว่าหัวใจของการเล่าเรื่องคือ "ไอเดีย" ที่จะเล่า
แล้ว "ไอเดีย" มาจากไหน?
มาจากความว่างเปล่า?
มาจากตัวเรา?
มาจากสิ่งอื่น?
ถูกต้องทั้ง 3 ข้อ
"ความว่างเปล่า" คือ จินตนาการอันไร้ขอบเขต ไร้ข้อจำกัด
คือ ความเป็นไปได้อันไม่มีที่สิ้นสุด ขึ้นอยู่กับว่าเราจะเติมแต่งไปอย่างไร
"ตัวเรา" คือ สิ่งที่เราได้ประสบมาจริงด้วยตัวเอง เช่น เรื่องราวของเรา เรื่องที่เราได้พบเจอ เรื่องที่เราได้เข้าไปอยู่ในเหตุการณ์นั้น
ในอดีตเคยมีผู้กำกับที่มีชื่อเสียงท่านนึงกล่าวว่า "ประสบการณ์ชีวิต คือวัตถุดิบที่ดีที่สุดของการเล่าเรื่อง"
ส่วนตัวผมเองอยากจะบอกว่า ชีวิตของพวกเราแต่ละคนนั้นพิเศษที่สุด เรื่องดี เรื่องร้าย เรื่องสุข เรื่องทุกข์ ที่ตัวเราได้พบเจอ มันทำให้ตัวเราเป็นเรา เป็นความพิเศษที่ไม่มีวันซ้ำกับใคร และมันมีความน่าสนใจอยู่ในนั้นเสมอ
"สิ่งอื่น" คือ สิ่งที่ถูกผู้อื่นสร้างขึ้นมา เช่น นิยาย บทความ ข่าว ภาพเขียน ภาพถ่าย เพลง งานศิลปะต่างๆ ฯลฯ
โดยหลักๆ ก็คือ สิ่งที่ถูกถ่ายทอดผ่านมุมมองของผู้อื่นมาแล้วอย่างน้อย 1 ครั้ง ก่อนที่เราจะนำมาสร้างสรรค์หรือพัฒนาต่อ
ในเรื่องราวที่ดีมักจะมีทั้ง 3 ข้อนี้ผสมกัน
เรื่องราวที่ไร้จินตนาการย่อมแห้งแล้ง
เรื่องราวที่ปราศจากตัวตนของผู้เล่าย่อมขาดเอกลักษณ์
เรื่องราวที่ขาดบรรยากาศแวดล้อมย่อมตื้นเขินไร้มิติ
ในวงการภาพยนตร์มีคำกล่าวว่า "ภาพยนตร์ที่ดี ต้องเกิดจากบทภาพยนตร์ที่ดี"
ผมขอเพิ่มเติมว่า "บทภาพยนตร์ที่ดี ต้องเกิดจากไอเดียที่ดี"
>> อ่านต่อ : ep.3 (เรื่องราว) Story
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น