มดวัยรุ่นตัวหนึ่ง นั่งหมดอาลัยตายอยากที่โคนต้นไม้
มดรุ่นพี่มองเห็นจึงเดินเข้าไปหา แล้วสอบถามว่าเป็นอะไร ทำไมถึงดูเซื่องซึม
มดวัยรุ่นหันมามองมดรุ่นพี่ด้วยน้ำตาคลอเบ้า บอกว่ามันเพิ่งอกหักจากผีเสื้อสาวสวย
หลังจากที่มันเข้าไปสารภาพรัก ผีเสื้อสาวก็ตอบกลับมาว่ามดอย่างมันไม่คู่ควรกับผีเสื้อสวยๆ หรอก
เพราะมดอย่างพวกมันวันๆ ได้แต่ขุดรูอยู่ใต้ดินไม่เห็นจะมีประโยชน์อะไร ไม่เหมือนกับผีเสื้อทีสามารถบินไปมาได้อย่างอิสระและยังช่วยผสมเกสรดอกไม้ให้กับต้นไม้
พูดจบมดวัยรุ่นก็ยกขาหน้าขวาขึ้นมาปาดน้ำตา
มดรุ่นพี่ตบบ่ามันเบาๆ ก่อนจะพูดกับมันว่า
"เห็นต้นไม้ต้นใหญ่ที่เรานั่งพิงอยู่นี่ใช่มั้ย รู้มั้ยว่าพวกมดอย่างเรานี่แหละที่ทำให้ต้นไม้นี้เติบใหญ่ขึ้นมาได้"
มดวัยรุ่นมองหน้ารุ่นพี่ด้วยแววตาที่เปี่ยมความสงสัย มดรุ่นพี่จึงอธิบายให้ฟัง
"การที่พวกมดอย่างเราขุดรูทำรังอยู่ใต้ดิน ทำให้ดินมีรูพรุน น้ำและออกซิเจนจึงสามารถผ่านไปถึงรากของต้นไม้ได้ดี ช่วยทำให้ต้นไม้เจริญงอกงามเติบใหญ่อย่างที่เห็นนี่ เห็นมั้ยว่าสิ่งที่มดตัวเล็กๆ อย่างพวกเราทำ ส่งให้เกิดผลที่ยิ่งใหญ่ขนาดไหน
นี่ยังไม่นับรวมที่พวกเราช่วยกำจัดศัตรูพืช และควมคุมประชากรแมลงหลายๆ ชนิด ทั้งยังช่วยย่อยสลายอินทรีย์วัตถุที่เน่าเปื่อยอีกด้วย"
มดวัยรุ่นมองหน้ารุ่นพี่ราวกับไม่เคยรู้จักกันมาก่อน แล้วคิดในใจว่า
"นี่มด หรือกูเกิล ไปรู้เรื่องพวกนี้ได้ไงอ่ะ"
ยังไม่ทันที่ความสงสัยจะคลี่คลาย มดรุ่นพี่ก็โอบไหล่มดรุ่นน้อง แล้วยิงคำคมใส่กลางแสกหน้า
"เราต่างมีคุณค่าในแบบของเรา ไม่ต้องไปเปรียบเทียบกับคนอื่น ไปทำสิ่งดีๆ ที่เราทำได้ทุกวันกันดีกว่า"
แล้วมดรุ่นพี่ก็เดินนำพามดวัยรุ่นตามไปขนอาหารเข้าไปเก็บไว้ในรังใต้ดินต่อไป
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น