วันศุกร์ที่ 13 กันยายน พ.ศ. 2567

สุขที่ไม่ต้องตามหา

 ดวงอาทิตย์เคลื่อนตัวลับขอบฟ้าในยามเย็น ผ่านสายตาของกระต่ายหนุ่มสาวคู่รักบนเนินเขา ที่นั่งมองความงามของท้องฟ้าเปลี่ยนสี เป็นความสุขของกระต่ายทั้งสองในทุกๆ วัน 

ก่อนที่จะมีผีเสื้อแสนสวยตัวหนึ่งบินผ่านเข้ามาในแววตาประกายสดใสของกระต่ายสาว และพาเอาดวงใจน้อยๆ ของกระต่ายสาวโบยบินไปด้วย

หลังจากนั้นกระต่ายสาวจะขึ้นมาบนเนินเขานี้เพื่อรอคอยผีเสื้อแสนสวยตัวนั้น โดยไม่ได้สนใจความงามของดวงอาทิตย์ในยามเย็น แต่กระต่ายสาวก็ไม่เคยได้พบผีเสื้อบนเนินเขานี้แม้สักครั้ง

กระต่ายหนุ่มเห็นความเศร้าในแววตาของกระต่ายสาว จึงตัดสินใจจะไปตามหาผีเสื้อแสนสวยกลับมา

แม้กระต่ายสาวไม่อยากให้กระต่ายหนุ่มต้องจากไปไกล แต่กระต่ายหนุ่มตั้งใจจะนำความสุขของกระต่ายสาวมามอบให้ได้

การเดินทางจึงเริ่มขึ้น

กระต่ายหนุ่มออกเดินทางไปทุกที่ที่มีคนบอกว่าเคยเห็นผีเสื้อแสนสวย 

จากพื้นที่ใกล้ๆ จนห่างไกลออกไปเรื่อยๆ 

พอนานวันเข้ากระต่ายหนุ่มก็แทบจะจำไม่ได้แล้วว่ามาจากที่ไหน

แต่ความตั้งใจที่จะนำผีเสื้อแสนสวย ที่เป็นความสุขของกระต่ายสาวกลับไปก็ยังไม่เปลี่ยนแปลง

ไม่ว่าจะต้องเดินทางไกลแค่ไหน ผ่านอุปสรรคขวากหนามอย่างไร

เพื่อทำให้กระต่ายสาวกลับมามีความสุขอีกครั้ง กระต่ายหนุ่มก็พร้อมจะทำทุกอย่าง

จนวันหนึ่งกระต่ายหนุ่มได้ยินเรื่องราวของเนินดอกไม้ที่เต็มไปด้วยผีเสื้อ

ถ้าไปที่นั่น จะต้องได้เจอผีเสื้อแสนสวยแน่นอน

กระต่ายหนุ่มกระโดดไปตามเส้นทางที่จะได้เจอเนินดอกไม้แห่งนั้น

และในที่สุดก็มาถึง เนินเขาที่เต็มไปด้วยดอกไม้บานสะพรั่ง พร้อมกับผีเสื้อมากมายที่โบยบินอยู่รอบๆ

กระต่ายหนุ่มรีบกระโดดเข้าไปหาผีเสื้อแสนสวยที่บินอยู่ด้านหน้า

แต่กลับมีเสียงเรียกมาจากด้านหลัง

กระต่ายหนุ่มหันกลับไปมอง

กลับได้เห็นใบหน้าที่เฝ้าคิดถึงอยู่ทุกวัน

แม้จะเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา

แต่นี่คือใบหน้าของกระต่ายสาวที่เค้ารักที่สุด

กระต่ายสาวกระโดดเข้ามากอดกระต่ายหนุ่มด้วยความรักและคิดถึง

ดีใจที่กระต่ายหนุ่มกลับมาบ้านหลังจากออกเดินทางไปหลายปี

"บ้าน??" กระต่ายหนุ่มสงสัยในคำนี้

กระต่ายสาวบอกว่านี่คือเนินเขาที่เราขึ้นมาดูอาทิตย์ตกด้วยกันไง

หลังจากที่กระต่ายหนุ่มออกเดินทาง กระต่ายสาวก็ได้แต่เฝ้ารอบนเนินเขานี้ทุกวัน

นานวันเข้าจึงเริ่มหาอะไรทำด้วยการปลูกดอกไม้ ปลูกวันละต้น พอเวลาผ่านไปดอกไม้ก็เยอะขึ้น ส่งกลิ่นหอมไปทั่วเนินเขา

จนวันหนึ่งก็มีผีเสื้อบินเข้ามา จากหนึ่งตัวกลายเป็นฝูง

ยิ่งปลูกดอกไม้เพิ่มขึ้น ผีเสื้อก็เพิ่มจำนวนขึ้น รวมทั้งผีเสื้อแสนสวยด้วย

กระต่ายสาวดูแลเนินดอกไม้นี้อย่างดี เพื่อรอวันที่กระต่ายหนุ่มจะกลับมาชื่นชมผีเสื้อแสนสวยด้วยกัน

กระต่ายหนุ่มงงงันกับภาพความงามที่อยู่ตรงหน้า

ความงามที่เขาเฝ้าแสวงหามาหลายปี จนเขาลืมไปแล้วว่ามันอยู่ตรงไหน มันกลับอยู่ที่นี่ตรงนี้ โดยไม่ต้องตามหา

"เพียงแค่ปลูกดอกไม้ แล้วผีเสื้อก็จะมาเอง"

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น