วันศุกร์ที่ 3 มกราคม พ.ศ. 2568

ค่างแว่นถิ่นใต้

 ค่างแว่นถิ่นใต้หนุ่มตัวหนึ่งกำลังตัดสินใจจะออกจากฝูง

มันนั่งมองหลังของค่างแว่นถิ่นใต้อีกตัวที่มีรอยแผลเป็นใหญ่กลางหลัง

หลายปีก่อนตอนที่มันยังเป็นเด็ก มันมักจะเล่นซนกับเพื่อน ๆ ในฝูง 

ปีนป่ายและวิ่งเล่นอยู่บนยอดไม้ เด็ดใบไม้และเมล็ดพืชกิน

ตกกลางคืนก็กลับมานอนกับแม่บนยอดไม้ต้นประจำ

เป็นชีวิตที่มีความสุขและสนุกสนานตามประสาค่าง

แต่วันหนึ่งที่มันและเพื่อน ๆ ปีนยอดไม้เล่นกันตามปกติ

เสือดาวตัวเต็มวัยก็ย่องเข้ามาที่ต้นไม้ที่มันและเพื่อน ๆ อยู่

พวกมันตกใจมาก จนไม่ได้ยินค่างแว่นถิ่นใต้ที่เป็นจ่าฝูงส่งเสียงร้องเตือน

ที่โคนต้นไม้เสือดาวทำท่าจะปีนขึ้นมาจับค่างบนต้นไม้กิน

มันและเพื่อน ๆ ยิ่งตกใจจนสติกระเจิง

เพื่อนมันถึงกับกระโดดลงมาจากต้นไม้

จึงเข้าทางเสือดาวที่หลอกว่าจะปีนขึ้นไปจับ เพื่อให้ค่างกระโดดลงมา แล้วคอยตะครุบที่ด้านล่าง

มันเห็นเพื่อนจะโดนเสือดาวจับจึงรีบเข้าไปช่วยผลักเพื่อนมันออกไป

เพื่อนมันกระเด็นไปไม่ไกลแต่ก็รีบปีนขึ้นต้นไม้หนี

ส่วนตัวมันล้มลงอยู่หน้าเสือดาวที่จะเข้ามาขย้ำ

มันเห็นว่าคงไม่รอดแล้วก็หลับตายอมรับชะตากรรม

หลังจากนั้นมันได้ยินเสียงของแข็งเฉือนผ่านเนื้อ แล้วตัวมันก็ลอยขึ้นไป 

มีเสียงของเสือดาวร้องคำรามอยู่ไกล ๆ

พอมันลืมตาขึ้นมาก็พบว่าตัวเองอยู่บนยอดไม้

ในอ้อมกอดของค่างแว่นถิ่นใต้ที่เป็นจ่าฝูง

ค่างฯ จ่าฝูงถามว่ามันบาดเจ็บตรงไหนมั้ย

มันสำรวจดูตัวเองไม่พบร่องรอยบาดแผลใด ๆ 

แต่กลับเห็นเลือดกองใหญ่บนกิ่งไม้

พอมันไล่สายตาตามไปดูก็เห็นว่าเลือดนั่นไหลมาจากแผลที่กลางหลังของค่างฯ จ่าฝูง

เป็นรอยแผลที่เกิดจากกงเล็บของเสือดาว นี่คือที่มาของเสียงที่มันได้ยิน

มันหน้าซีดตัวสั่นไม่กล้ามองหน้าของค่างฯ จ่าฝูง

แต่ค่างฯ จ่าฝูงก็ปลอบมันว่าไม่เป็นไร แล้วอุ้มพามันไปหาแม่

หลังจากนั้นค่างฯ จ่าฝูงก็หลบไปพักรักษาตัว โดยมีสมาชิกในฝูงช่วยกันดูแล

โชคดีที่แผลไม่ลึกมากเพราะค่างฯ จ่าฝูงเอี้ยวตัวหลบได้ดี จึงโดนแค่ปลายกงเล็บของเสือดาว

มันที่เป็นต้นเหตุให้ค่างฯ จ่าฝูงบาดเจ็บก็เฝ้าอยู่ใกล้ ๆ 

จนค่างฯ จ่าฝูงเรียกมันเข้าไปหาแล้วบอกว่า

"ไม่ต้องเป็นห่วงนะ อะไรก็ตามที่ฆ่าเราไม่ตายจะทำให้เราแข็งแกร่งขึ้น"

หลังจากนั้นค่างฯ จ่าฝูงก็ค่อย ๆ กลับมาเคลื่อนไหวและปีนต้นไม้ได้อย่างเคย

แต่มีความระแวดระวังมากขึ้น คอยดูแลฝูงเป็นอย่างดีจนไม่มีใครตกเป็นเหยื่อของเสือดาวเลย

ส่วนตัวมันเองจากค่างฯ น้อยในวันนั้นก็เรียนรู้และเติบโตขึ้น 

เป็นค่างฯ หนุ่มที่คล่องแคล่วและรัดกุมช่วยค่างฯ จ่าฝูงดูแลเพื่อน ๆ สมาชิกได้อย่างดี

โดยยึดเอาเหตุการณ์ในครั้งนั้นและคำสอนของค่างฯ จ่าฝูงไว้คอยเตือนใจอยู่เสมอ

เพื่อใช้ดูแลฝูงใหม่ที่มันจะออกไปดูแลหลังจากนี้


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น