ทะเลาะกับความทรงจำ ใยมิใช่เป็นเรื่องน่าขัน
จมปลัก ขุ่นแค้น ผิดหวัง ระทมทุกข์กับเรื่องราวในอดีต
แต่กลับเมินเฉยต่อปัจจุบันที่ยืนเคียงข้างอย่างเข้าใจเสมอมา
คงมีแต่ตัวเราเองที่ทำให้ตนเป็นทุกข์ได้อย่างแท้จริง
เมื่อใดที่หยุดโบยตีตัวเองด้วยเรื่องราวของวันวาน
หรือหวั่นหวาดต่ออนาคตกาล
ปัจจุบันที่รอคอยอยู่นานแล้ว พร้อมโอบกอดเราเสมอ
ขอเพียงเรายินยอมให้โอกาสตัวเอง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น