22-25.08.2015
อังคาร 25 สิงหาคม 2558
คืนที่ผ่านมา น่าจะเป็นคืนที่หลับสบายและผ่อนคลายที่สุดสำหรับผม เพราะความกดดันในการดูแลทริปครั้งนี้ เกือบจะสิ้นสุดลงแล้ว เหลือแค่ขึ้นรถบัสไปสนามบิน KLIA2 วันนี้ก็จบแล้ว
ความรู้สึกมีทั้งเหนื่อยและสนุก ทุกๆ วันที่มาเที่ยวได้เรียนรู้สิ่งใหม่ๆ เสมอ (จริงๆ ก็อยากให้ทุกวันธรรมดาเป็นวันที่ได้เรียนรู้อย่างนี้) สถานที่ใหม่ กิจกรรมใหม่ ผู้คนใหม่ ในสิ่งที่เราทำทุกๆ วันอยู่แล้ว ทั้งกิน นอน เที่ยว แต่เรามองมันต่างออกไป คงเหมือนนักท่องเที่ยวที่มาเที่ยวเมืองไทย ก็มองสิ่งที่เราเห็นทุกๆ วันต่างจากเรา
วันนี้เราไม่รีบ ลงไปกินข้าวที่โรงแรมจัดไว้ แล้วค่อยขึ้นมาเก็บของสบายๆ
 |
| เพิ่งจะได้มานั่งอ่านวิธีใช้ตู้เซฟที่เค้าจัดไว้ให้ในห้อง ที่มุมขวาจะเห็นว่าหัวปลั๊กไฟต่างจากบ้านเรา ต้องเตรียมหัวแปลงไปด้วย |
นั่งกินข้าวเช้าเสร็จเราก็ขึ้นมาเก็บของ และเช็คเอาท์ออกจากโรงแรม แค่คืนกุญแจก็เสร็จเลย รวดเร็วมาก ถ้ามากัวลาลัมเปอร์จะมาพักที่นี่อีก สะดวกดี ราคาย่อมเยา จากนั้นเราลากกระเป๋าข้ามถนนมาฝั่งตรงข้ามก็ถึงจุดขึ้นรถบัสไปสนามบิน KLIA2 แล้ว เลือกทำเลดีมีชัยไปกว่าครึ่งจริงๆ
ระหว่างที่กำลังตัดสินใจว่าจะทำอะไรกันดี แฟนผมก็แนะนำว่าร้านกาแฟ Old Town White Coffee (
http://oldtown.com.my/index.php/menu/beverage/) เป็นร้านที่มีชื่อเสียงของที่นี่ เราก็เลยตัดสินใจชิมกาแฟมาเลเซียกันสักหน่อย จริงๆ พ่อผมกินคนเดียวครับ ที่เหลือกินชากับโกโก้
 |
| ผมสั่งกาแฟตามชื่อร้านให้พ่อ (พนักงานบอกว่าขายดีสุดละ) |
พ่อผมชิมแล้วชอบมาก กลับมาเมืองไทยก็ยังพูดถึงอยู่ว่าอร่อย ผมไม่กินกาแฟเลยไม่ได้ชิม เค้าคงจะชงมาถูกปากพ่อผมจริงๆ ทุกวันนี้ยังพูดถึงอยู่เลย
 |
| ว่างก็เดินถ่ายรูปแถวๆ นั้น |
 |
| เดินออกมาถ่ายรูปด้านนอก ถ้านั่ง Taxi ก็จะมาส่งบริเวณนี้ |
นั่งกินกาแฟเสร็จก็ยังเหลือเวลาอีกเยอะ แต่จะให้ไปเดินเที่ยวก็ไม่สะดวกเพราะมีกระเป๋าสัมภาระเยอะมาก ผมเลยไปสำรวจหาที่กินข้าวกลางวัน ที่นั่งเล่นได้นานๆ ก็ไปเจอโซนกินข้าวชั้น 2M คือลงบันไดไป 1 ชั้น
 |
| มานั่งกินข้าวก็ยังถ่ายรูปเล่นต่อไป |
 |
| มีอาหารและขนมหลากหลายชนิด เลือกกินกันได้เต็มที่ สั่งโดยการชี้ๆ เอา 555+ |
 |
| เห็นแต่เครื่องบินของแอร์เอเชีย |
ประมาณ 13.30 น. เราก็เข้า Gate กะว่าเหลือเวลาอีกเป็นชั่วโมงไม่น่ามีปัญหา แต่พอเข้ามาแล้ว มันไกลกว่าที่คิดนะเนี่ย กว่าจะไปถึงจุดที่เราต้องขึ้นเครื่องจริงๆ ก็เกือบไม่ทันเหมือนกัน แฟนผมบอกไม่ไกลเท่าสุวรรณภูมิ (ผมไม่เคยขึ้นเครื่องที่สุวรรณภูมิ เคยแต่ไปรับแฟน เวลาแฟนบอกว่าลงเครื่องแล้ว ก็รออีกตั้งนานนนนน กว่าจะออกประตูมา มันเป็นอย่างนี้นี่เอง)
 |
| ยังถ่ายรูปชิลๆ อยู่ เพราะไม่รู้ว่าต้องไปอีกไกลแค่ไหน |
 |
| ดูป้ายแล้ว ดูทางแล้ว คงไม่ไกลเท่าไรมั้ง |
 |
| แอร์เอเชียล้วนๆ |
 |
| ลายบนขวดออกแบบสวยดี นกกับภูเขาอยู่คนละเลเยอร์กัน ทำให้ภาพดูมีมิติมากขึ้น |
 |
| เข้ามาข้างในตั้งไกล ก็ยังมีโซนอาหาร |
ตอนนี้เริ่มวิตกแล้วครับ เพราะมัวเอ้อระเหยอยู่ข้างนอกตั้งนาน ถ้ารู้ว่าข้างในมีโซนอาหารแบบนี้ คงเข้ามานั่งกินในนี้แหละ ไม่กดดันเรื่องเวลา จากบริเวณนี้มีทางแยกไปขึ้นเครื่องอีกหลายทาง แล้วของเราไปทางไหนหว่า
เดินลงไปข้างล่างมองหาอยู่ตั้งนานกว่าจะเจอ แล้วก็รีบเดินจ้ำไปตามป้าย
 |
| พวกผมไป P17 |
จาก P1 ไป P17 นี่ไกลเอาเรื่องอยู่นะครับ นั่นไง ว่าสบายๆ แล้ว ดันต้องมาลุ้นกันวินาทีสุดท้ายว่าจะทันขึ้นเครื่องรึเปล่า
 |
| มาถึง P17 แล้ว |
พอมาถึงจริงๆ ก็ยังมีเวลาอีกเป็น 10 นาที ให้นั่งพักก่อน Gate เปิดให้ขึ้นเครื่อง เฮ้อ! เหนื่อยเลย
 |
| สบายใจแล้วก็ถ่ายรูปสักหน่อย |
ตอนนี้สบายใจกันละ รอขึ้นเครื่องกลับเชียงใหม่ สนุกสนานเพลิดเพลินกันดีสำหรับทริปนี้ แม่ผมบอกว่าเหนื่อยจนไม่อยากไปเที่ยวอีกแล้ว แต่เอาเข้าจริง กลับมาเมืองไทยสักพักเรี่ยวแรงฟื้นคืน ก็เริ่มอยากเที่ยวอีกละ 555+
งั้นขอเวลาผมหาข้อมูลก่อนนะครับ (หาเงินด้วย อันนี้สำคัญ) เที่ยวเสร็จแล้วจะกลับมาเล่าให้ฟังกันใหม่ ^_^
 |
| จบด้วยภาพท้องฟ้างามๆ |
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น