10-12.12.2016
วันอาทิตย์ที่ 11 ธันวาคม 2559
ตื่นเช้า อาบน้ำ เก็บของ แล้วก็ออกเดินทางไปที่ตลาดข้างวัดตระพังทอง ของที่ขายในตลาดส่วนใหญ่เป็นของสด เช่น เนื้อสัตว์ ผักต่างๆ ผมเจอร้านอาหารแค่ 2 ร้าน เลยกินข้าวเช้าที่นั่น
เสร็จแล้วก็มุ่งหน้าไป "วัดศรีชุม"
วัดชื่อนี้ผมเห็นมีหลายจังหวัด ที่ลำปางก็มี พอลองหาข้อมูลดู "ศรีชุม" แปลว่า "ดงของต้นโพธิ์" ถึงเข้าใจได้ว่าทำไมจึงนิยมนำมาตั้งเป็นชื่อวัด
ที่วัดศรีชุมนี้ยังมีส่วนที่เป็นวัดสร้างใหม่ในปัจจุบัน คือมีพระสงฆ์อยู่ภายในวัด
 |
| เจดีย์ด้านข้างวิหาร น่าจะเป็นของโบราณ |
ส่วนที่เป็นโบราณสถานจะต้องขับรถไปเข้าอีกทางหนึ่ง
 |
| "วัดศรีชุม" |
 |
| พระพุทธรูปอยู่ในมณฑป |
 |
| "พระอจนะ" พระพุทธรูปปางมารวิชัย |
 |
| ทางด้านบนซ้าย มีช่องที่คนขึ้นไปได้ |
 |
| วิหารด้านข้าง |
ที่ผมอยากมาวัดนี้เพราะเคยดูสารคดีท่องเที่ยว เค้าพามาที่นี่แล้วเล่าว่า มีตำนานพระพูดได้ คือมีช่องให้คนปีนขึ้นไปทางด้านหลังองค์พระแล้วพูดออกมา จะเหมือนองค์พระพูดได้...ทำให้อยากมาดูด้วยตัวเอง
และก็เช่นเคย นี่เป็นเพียงส่วนเสี้ยวเล็กๆ ใน จ.สุโขทัย ถ้าจะเที่ยวให้ทั่วคงต้องอยู่อีกหลายวัน แต่เป้าหมายต่อไปได้ตามมาเรียกตัวผมเสียแล้ว
ผมขับรถต่อไปยัง จ.กำแพงเพชร จนมาถึงโบราณสถานนอกเมือง (เขตอรัญญิก) และตัดสินใจเที่ยวส่วนนี้ก่อน
 |
| "วัดอาวาสใหญ่" |
 |
| วิหารกว้างมาก |
 |
| อาณาเขตวัดยิ่งกว้าง |
เท่าที่ผมเจอในครั้งนี้ โบราณสถานที่จังหวัดกำแพงเพชร มีพื้นที่และขนาดใหญ่กว่าที่ อ.ศรีสัชนาลัย และ จ.สุโขทัย ..หมายถึงโดยรวมๆ นะครับ (จริงๆ ผมเองได้เห็นเพียงไม่กี่แห่ง) ทำให้สงสัยว่าทำไมถึงมีขนาดต่างกันเยอะ ไม่รู้ว่าจะเกี่ยวกับจำนวนประชากร และรูปแบบการใช้ชีวิตในแต่ละท้องที่รึเปล่า
เดินชมวัดอาวาสใหญ่เสร็จ พวกผมก็เข้าไปชมนิทรรศการถาวรที่ "สำนักงานงานอนุรักษ์โบราณสถาน" ซึ่งอยู่ในพื้นที่เดียวกัน มีข้อมูลและวิดีทัศน์เล่าประวัติความเป็นมาของพื้นที่กำแพงเพชรได้อย่างดี
จากนั้นผมขับรถไปเที่ยวชมจุดต่อไปที่ "วัดช้างรอบ"
 |
| "วัดช้างรอบ" |
 |
| บันไดทางขึ้นค่อนข้างชัน |
 |
| ช้างที่อยู่รอบเจดีย์ประธาน |
แต่ละจุดที่ผมไปเที่ยว เจอนักท่องเที่ยวชาวไทยตลอด เห็นแล้วก็ดีใจและภูมิใจที่คนไทยยังคงให้ความสนใจกับประวัติศาสตร์ที่่มีคุณค่าของประเทศไทยเรา
ใกล้ๆ กันนั้นเป็น "วัดสิงห์"
 |
| "วัดสิงห์" |
 |
| ภาพสันนิษฐานถึงวัดตอนสมบูรณ์ |
 |
| มุมเดียวกับรูปแบบสันนิษฐาน |
 |
| ภาพวิหารด้านหน้า |
ต่อไปเป็น "วัดพระสี่อิริยาบท" ซึ่งอยู่ติดกัน
 |
| มุมเดียวกับรูปแบบสันนิษฐาน |
 |
| วิหารใหญ่มาก |
 |
| พระประธานในวิหาร |
 |
| มณฑปพระสี่อิริยาบท ด้านนี้เป็นท่าเดิน |
 |
| ด้านนี้เป็นท่านั่ง |
 |
| ด้านนี้เป็นท่ายืน |
 |
| ด้านนี้เป็นท่านอน |
ถัดลงมาเป็น "วัดพระนอน"
 |
| ด้านหน้าเป็นอุโบสถ |
 |
| ถัดมาเป็นวิหาร มีฐานเสาเป็นศิลาแลงทั้งต้น |
 |
| ผมเดาว่าจุดนี้น่าจะเป็นพระนอน แต่พังไปหมดแล้ว เหลือเพียงแค่ส่วนฐาน |
 |
| เจดีย์ประธาน |
 |
| ช่องแสง+ลม แบบนี้ ในปัจจุบันก็ยังมีการสร้างอยู่ในอาคารหรือกำแพง |
เพลิดเพลินกันพอสมควรก็ถึงเวลามุ่งหน้าไปยังสถานที่ต่อไป เพราะคืนนี้ยังต้องไปนอนที่ จ.พระนครศรีอยุธยา เนื่องจากจองที่พักผ่าน agoda ไว้แล้ว
เข้าไปหาข้าวกินในตัวเมืองกำแพงเพชร (แถวๆ วงเวียน) แล้วแวะเที่ยวโบราณสถานในกำแพงเมือง ดูจากเวลาขณะนี้ประมาณ 15.00 น. คงจะแวะได้แค่จุดเดียวละ งั้นก็ไปในส่วนที่เป็นไฮไลท์เลย
"วัดพระธาตุ"
 |
| ด้านซ้ายคือ เจดีย์ประธาน |
ในพื้นที่เดียวกัน เราสามารถเดินไปชม "วัดพระแก้ว"
 |
| "วัดพระแก้ว" |
 |
| พระประธานปางไสยาสน์ |
 |
| เจดีย์สิงห์ล้อม |
จากนั้นผมขับรถมุ่งหน้าสู่ จ.พระนครศรีอยุธยา เพื่อเข้าที่พัก พอถึงแถวๆ จ.อ่างทอง รถเริ่มเยอะ กว่าจะถึงอยุธยาก็ค่ำแล้ว ถึงที่พัก ขนของขึ้นห้อง แล้วออกมาหาข้าวกิน ก็สองทุ่มกว่าละ
เพื่อนผมแนะนำร้านอาหาร "ชายน้ำ" แต่พอผมขับไปถึงร้านก็ปิดแล้ว คือปิดสองทุ่ม
เป็นอันว่าต้องหาอาหารกินกันเองละ เลยลองขับรถไปเรื่อยๆ มาเจอตลาดหน้าวังจันทรเกษม เราเลยกินข้าวเย็นกันที่นี่
กินข้าวเสร็จก็เข้าที่พัก ...ไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะเที่ยวได้แค่ไหน เพราะต้องขับกลับ จ.ลำปาง ส่วนผมกับแฟนก็ต้องขับไป จ.เชียงใหม่ต่อ
วันจันทร์ที่ 12 ธันวาคม 2559
ตื่นเช้าออกจากที่พัก ขับรถไปหาข้าวเช้ากิน ขับไปเรื่อยๆ จนมาโผล่แถวโรงพยาบาลพระนครศรีอยุธยา จำได้ว่าเคยมากินซุปหางวัว อร่อยๆ แถวนี้ พอผ่านดูปรากฏว่าร้านยังไม่เปิด...เสียดาย
ไหนๆ มาแถวนี้แล้วก็แวะซื้อโรตีสายไหมเจ้าอร่อยเลยละกัน เมื่อสิบกว่าปีก่อนมีอยู่ไม่กี่เจ้า แต่วันนี้มีเต็มตลอดถนน เลยจำไม่ได้ว่าเป็นเจ้าไหน ไปนั่งกินโจ๊กเลยลองถามแม่ค้าดู เค้าบอกชื่อร้าน "อา..." ผมเลยเดินไปซื้อที่ร้านนี้ อร่อยดี แต่จำไม่ได้ละว่าเมื่อก่อนรสชาติยังไง
เดี๋ยวนี้โรตีสายไหมอยุธยา มีขายทุกจังหวัด แล้วก็ทำสดใหม่และอร่อย ไม่เหมือนเมื่อก่อนที่หากินยาก ที่ จ.ลำปาง ก็มีโรตีสายไหมอร่อย แต่คนละสูตรกัน อยู่ตรงข้ามวัดศรีบุญโยง แถวๆ สถานีตำรวจภูธรเมืองลำปาง เมื่อก่อนผมไปซื้อกินบ่อยๆ ใครได้ไปลำปาง ลองแวะไปซื้อชิมกันนะครับ ทำสดใหม่อร่อย
เมื่อกินข้าวและซื้อของฝากเรียบร้อย ก็ได้เวลาเที่ยวเท่าที่เวลาจะอำนวย เริ่มที่ "วัดพระศรีสรรเพชญ์"
 |
| "วัดพระศรีสรรเพชญ์" |
กว้างใหญ่ สวยงามอลังการ คือต้องใช้เวลาในการซึมซับมากๆ แต่เวลาวันนี้ช่างมีจำกัดเหลือเกิน จึงต้องมุ่งหน้าไป "วัดมหาธาตุ" กันต่อ
 |
| เศียรพระที่โดนต้นไทรหุ้มไว้ |
ต้นไทรมักขึ้นจากเมล็ดที่นกคายทิ้ง (ตอนบิน) จึงสามารถขึ้นได้จากบนหลังคา บนต้นไม้ บนผนัง ฯลฯ แล้วค่อยๆ ปล่อยรากคลุมลงมาจนถึงพื้นดิน
 |
| ผนังวัดยังเหลือรูปแบบและลวดลายให้เห็น |
จากที่นี่เรามุ่งหน้าไปที่ "วัดใหญ่ชัยมงคล"
 |
| เดินขึ้นไปชมข้างในเจดีย์ได้ |
 |
| มุมมองจากบนเจดีย์ |
ที่วัดนี้นักท่องเที่ยวเยอะ และมีการจัดการแบบแหล่งท่องเที่ยวสมัยใหม่ ถัดจากที่นี่ผมขับรถไปที่ "วัดพนัญเชิงวรวิหาร" แต่เข้าไปแล้วไม่มีที่จอดรถ เท่าที่ได้วนรถดูแล้ว เหมือนเป็นวัดสมัยใหม่ ผมเลยไม่ได้แวะลงไปเยี่ยมชม (ครั้งนี้ตั้งใจมาชมโบราณสถานมากกว่า)
อีกจุดหนึ่งที่ชาวคณะอยากไปคือ "ตลาดน้ำอโยธยา" ตอนขับรถเข้าไปจะถูกหลอกให้เลี้ยวขวาเข้าที่จอดรถแบบเสียเงิน แต่ที่จริงคือให้ขับตรงเข้าไปเลยจะมีที่จอดรถฟรีอยู่ด้านในเยอะมาก
ผมเองกลัวจะเจอพวกมาเฟียท้องถิ่น เลยตัดปัญหาจ่ายเงินค่าที่จอดรถไป (กลายเป็นว่าเที่ยวเมืองไทยเราต้องมากลัวคนไทยด้วยกันเอง) เคยเจอครั้งนึงที่ วัดโสธรวรารามวรวิหาร จ.ฉะเชิงเทรา คือเป็นที่จอดรถฟรี แต่พวกแม่ค้าเค้าคุมหรืออย่างไรไม่ทราบ พอเราไม่ซื้อของเค้าก็ขู่ว่าระวังรถจะเป็นรอย สุดท้ายผมก็เลยขับรถไปหาที่จอดที่อื่น เป็นความน่าเศร้าของคนไทยเรา ที่หลอกลวงและทำร้ายกันเอง
 |
| มีการแสดงให้ชมฟรี ตามช่วงเวลา |
 |
| ปลาตัวใหญ่มาก |
ที่นี่สถานที่และสินค้าอาจไม่ถึงกับดึงดูดใจนัก แต่อัธยาศัยไมตรีและการให้บริการของพ่อค้าแม่ค้าทำให้สถานที่น่าเที่ยวขึ้นมาก แถมยังมีโชว์การแสดงย้อนยุคที่แสดงให้เห็นถึงความรักชาติ และการเสียสละเลือดเนื้อของบรรพบุรุษไทยให้ชมฟรี
สรุปการเดินทางในครั้งนี้ให้ความประทับใจมากกว่าที่คาดไว้ สมคุณค่าของมรดกโลก แต่ต้องใช้เวลาท่องเที่ยวในแต่ละจุดมากกว่านี้ ถึงจะซึมซับความงามและความยิ่งใหญ่ของโบราณสถานแต่ละแห่งได้จริงๆ
ผมว่าเฉพาะในประเทศไทย จะท่องเที่ยวให้ทั่วทุกภูมิภาค และได้เรียนรู้ความเป็นอยู่ในแต่ละชุมชนจริงๆ เวลา 1 ชีวิตของเราก็อาจจะไม่พอ เพราะยังมีเรื่องราวมากมายที่ดำเนินอยู่ผ่านช่วงเวลา รอให้เราได้เข้าไปค้นหา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น